+ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΔΑΜ

«Εγένετο άνθρωπος όνομα αυτώ Ευάγγελος…»
Ευάγγελος Αδάμ…
«Ουκ ην αυτός το φως, αλλ΄ ήλθε ίνα μαρτυρήση περί του φωτός».
Άγιος άνθρωπος. Ασκητής εν τω κόσμω.
Φλογερός Χριστιανός και ζηλωτής ιεραπόστολος.
Στρατιώτης Χριστού εφ΄ όρου ζωής μετά τη στρατιωτική του θητεία.
Αρτοποιός το επάγγελμα!
«Αρτοποιός» και αχθοφόρος της αγάπης στον ελεύθερο χρόνο του. Μοίραζε τον άρτον της θείας διδασκαλίας.
Δεν ήταν ιερέας. Ήταν ιεραπόστολος!
Προσευχόμενος και δια των αγίων μυστηρίων καθαιρόμενος και τρεφόμενος.
Γράμματα πολλά δεν ήξερε.
Εγνώριζε όμως τον αληθινό Θεό, «μάλλον εγνώσθη υπό του Θεού», για την καλή του καρδιά.
Εκλήθη, «ίνα υπάγη και πολύν καρπόν φέρη».
Και το έπραξε. Είπε «Ναι» στη θεία κλήση.
Διόρθωσε το «Όχι» του Αδάμ.
Ο νέος Οικογενειάρχης από τη Δίβρη όργωσε τους δρόμους της Λαμίας και τα χωριά της Φθιώτιδος.
«Εν Κυριακή ημέρα», με το Φως της Θείας Λατρείας στην καρδιά και τη Θεία Κοινωνία στο στόμα, περιήρχετο τας πόλεις και τα κώμας με γεμάτα τα χέρια με τον γραπτό θείο ορθόδοξο λόγο.
«Εξήρχετο του σπείραι τον σπόρον».
Μέχρις εσχάτου της επαρχίας μας.
Σοβαρός, γλυκός, αξιοπρεπής, ευγενής, ιεροπρεπής.
Αγαπητός σε όλους. Συνεργάσιμος. Κυρηναίος…
«Επ΄ εσχάτων των ημερών» λόγω κυκλοφορικού προβλήματος, του έκοψαν το πόδι.
Έβαλε πρόσθετο μέλος και συνέχισε την δράση του, «γενόμενος υπόδειγμα» των ιεραποστόλων.
Πως; Πότε; Πού;
Από το αναπηρικό καροτσάκι.
«Εκ του αμαξιδίου».
Ιεραποστολή εκ του αμαξιδίου!
Κάθε πρωί μετά την προσευχή του, τη θεία μελέτη ή την ακρόαση του θείου λόγου, έβγαινε με το καροτσάκι στην είσοδο του σπιτιού του, στην αυλή του.
Γεμάτα τα χέρια του με ορθόδοξα οικοδομητικά βιβλία. Και από το προαύλιο καλούσε τους περαστικούς, αγνώστους ως επί το πλείστον, και τους πρόσφερε αφιλοκερδώς βιβλία και περιοδικά που ο ίδιος είχε στη βιβλιοθήκη του ή αγόραζε με δικά του χρήματα.
«Πατέρα, πρόσεχε, του έλεγαν τα παιδιά του, μη πέσεις, μη πέσεις θύμα απάτης και κλοπής…»
Κι αυτός πρόσεχε πολύ τις ψυχές που του έστελνε ο Χριστός κάθε μέρα, για να μαρτυρήσει την μαρτυρία του Χριστού.
Χώρια οι ελεημοσύνες του!
«Ως ωραίοι οι πόδες, έστω και κομμένοι, των ευαγγελιζομένων την ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά».
Όταν θα απολαύσουν την ακεραιότητα και την ολοκληρία του ακρωτηριασμένου σώματός τους στον Παράδεισο, τότε «ως έλαφος αλούνται».
“Ζητούσε να πάει στον Παράδεισο…”, είπαν οι δικοί του.
«Εγένετο άνθρωπος όνομα αυτώ Ευάγγελος…»
Και στον άνθρωπο αυτόν εμαρτυρήθη υπό του Θεού και το τέλος. «Α δει γενέσθαι περί αυτού εν τάχει».
Προέβλεψε το μέλλον του, το τέλος του.
Παρακάλεσε ταπεινά το γιατρό και τους συγγενείς του, να μη του κάνουν άλλη εγχείρηση, γιατί την Τετάρτη στις 12 το μεσημέρι θα φύγει.
Στις 12 παρά κάτι κάλεσε τα παιδιά του, τα χαιρέτισε, τα ευλόγησε και ανεχώρησε για τη Βασιλεία του Θεού.
«Ουκ ην αυτός το φως, αλλ΄ εμαρτύρησε περί του Φωτός, επορεύθη προς το Φως και ευρίσκεται πλέον «εν τω φωτί».
Και άφησε πίσω του Φως…
Φως οδηγητικό και υποδειγματικό, παράδειγμα για όλους….
Όσοι περνούν τώρα έξω από το ταπεινό σπιτάκι του, τον αναζητούν νοερά, τον βλέπουν εκεί να κάθεται με τα μάτια της ψυχής τους, “ποιούν σχήμα”, κάνουν ευλαβικά το σταυρό τους, λένε μια ευχή, παίρνουν δύναμη και συνεχίζουν το δρόμο τους.

ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ !!!