Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.κ. Συμεών, την Κυριακή 22 Αυγούστου στην Κατασκήνωση μας τελέσθηκε Θεία Λειτουργία. Την θεία Λειτουργία τέλεσε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Άγγελος Ανθόπουλος, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας ενώ τα Στελέχη και οι Κατασκηνωτές έψαλλαν με ενθουσιασμό. Στο τέλος τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Αρχιμ. π. Σεραφείμ Ζαφείρη, ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως, μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων «ο Σωτήρ» και πνευματικού υπευθύνου της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας επί 20 και πλέον έτη. Ο π. Άγγελος μετέφερε τις ευχές και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου στον Αρχηγό, στα Στελέχη και στους Κατασκηνωτές ενώ ανέλυσε την Ευαγγελική περικοπή με ανάλογα μηνύματα για την ζωή των νέων. Ακολούθησε η έπαρση της σημαίας και η πρωινή τράπεζα. Εκεί τα παιδιά τραγούδησαν με την καρδιά τους και απέδειξαν πόσο χαρούμενα πέρασαν κ σ αυτή την κατασκηνωτική περίοδο. Ήταν η τελευταία μέρα της κατασκήνωσης και η καλύτερη! Την επόμενη μέρα αναχώρησαν για τα σπίτια τους με πολλές και δυνατές εντυπώσεις χαραγμένες στην μνήμη και στην καρδιά τους

Σε κλίμα κατανύξεως και συγκίνησης εψάλη σήμερα το πρωί στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας το Αρχιερατικό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος Αρχιμ. π. Σεραφείμ Ζαφείρη επί τη συμπληρώσει τεσσαράκοντα ημερών από της αιφνιδίου εκδημίας του.

            Του Ιερού Μνημοσύνου προηγήθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, την οποία ετέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, πλαισιούμενος από τον Προϊστάμενο της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ» Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Αστέριο Χατζηνικολάου, τον Άγιο Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Άγγελο Ανθόπουλο, καθώς και από πατέρες της Αδελφότητος, της Ιεράς Μητροπόλεως και τους διακόνους και πλήθους πιστών, πνευματικών τέκνων του π. μακαριστού π. Σεραφείμ.  

            Οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας μέσω του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως (89,4 Fm).

            Την διακονία του Θείου Λόγου ανέλαβε μετά από παρότρυνση και ευλογία του Σεβασμιωτάτου κ. Συμεών, ο π. Αστέριος, ο οποίος αναλύοντας την Ευαγγελική περικοπή έκανε λόγο για το πώς ο Κύριος μας στάθηκε δίπλα στα πλήθη των ανθρώπων, στους πεινασμένους συνανθρώπους, που τον ακολουθούσαν, ένιωσε την ανάγκη τους και τους φρόντισε, τους έθρεψε με άρτον υλικό και πνευματικό. Εκείνος που είναι «πλουτίζων τα σύμπαντα» τους τροφοδότησε, με θαυμαστό τρόπο πολλαπλασιάζοντας λίγα ψωμιά και κάποια λιγοστά ιχθύδια ανταποκρίθηκε στις σωματικές τους ανάγκες, αλλά και στις πνευματικές τους συνάμα.

Καθώς ο άνθρωπος είναι πρωτίστως ψυχή τους έδωσε τροφή πνευματική. Τους χάρισε και γενικά χαρίζει στους ανθρώπους όχι μόνο τον «επιούσιο άρτο», αλλά και τον λόγο Του, την αλήθεια Του, που αποτελεί άρτο πνευματικό. Επίσης τροφοδοτεί τους ανθρώπους «προσφέροντας εαυτόν», με το Σώμα και το Αίμα Του.

«Αυτός πρέπει να είναι και ο δικός μας τρόπος ζωής, καθώς θα φανερώσουμε ότι είμαστε χριστιανοί γενόμενοι μιμητές Χριστού. Όπως ακριβώς πορεύθηκε στην ζωή του, κατά μίμησιν Χριστού και ο αείμνηστος Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος π. Σεραφείμ Ζαφείρης, ως Ιερέας, του οποίου τελούμε σήμερα το 40νθήμερο μνημόσυνο. Ως Ιερέας, ως λειτουργός, ως πνευματικός ο π. Σεραφείμ χόρταινε τα πλήθη των ανθρώπων, που τον πλησίαζαν με τον λόγο του Θεού και το κήρυγμα, με την Θεία Λατρεία, την Θεία Κοινωνία και με το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως».

Ο π. Αστέριος έκλεισε τον λόγο του ζητώντας τις ευχές του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου κ. Συμεών, ώστε να τροφοδοτούνται οι ψυχές όλων μας με τούτο τον πνευματικό άρτο, «τον εκ του ουρανού καταβάντα», τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ως πρόγευση της Βασιλείας του Θεού.

            Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών με συγκίνηση αναφέρθηκε στο πρόσωπο του μακαριστού π. Σεραφείμ υπογραμμίζοντας:

            «Τελέσαμε εδώ στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο ενός αδελφού μας, ενός εργάτου του Ευαγγελίου, ενός ευσεβούς τέκνου της Αγιοτόκου Ρούμελης, του αγαπητού μας π. Σεραφείμ, ενός συνάμα εκλεκτού αδελφού της Ιεραποστολικής Αδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», της οποίας υπήρξε ένα συνεπές και άξιο μέλος.

            Ανάμεσα στα πολλά, τα οποία έχουμε αναφέρει και θα αναφερθούμε στο μέλλον για τον π. Σεραφείμ, διότι το έργο του είναι πολύ μεγάλο και η αξιολόγησή του και οι καρποί του θα φανούν και στο μέλλον, διότι ο καλός σπορέας όταν ρίχνει τον σπόρο δεν φαίνονται πάντα άμεσα οι καρποί.

            Εισπράττω όλο αυτόν τον καιρό της κοιμήσεως του π. Σεραφείμ,  κυρίως από νέα παιδιά, το καλύτερο μνημόσυνο για εκείνον. Αυτή τη νεολαία που ψάχνει να βρει τον βηματισμό της, ήξερε ο π. Σεραφείμ να την κουμαντάρει πάντοτε δεμένη με την πίστη στο Θεό και την αγάπη στην Πατρίδα.

            Το Άξιος που αναφώνησαν οι παρευρισκόμενοι Πατέρες και πιστοί ήταν ένα ακόμη δυνατό Άξιος στην μνήμη και στο σπουδαίο Ιεραποστολικό και Πνευματικό έργο που επιτέλεσε για 23 χρόνια στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος ο π. Σεραφείμ.

            Αύριο το πρωί, Κυριακή 22 Αυγούστου στον Ιερό Ναό των Αγίων Αθανασίου και Παντελεήμονος στις Κατασκηνώσεις της Χριστιανικής Εστίας στο Ελευθεροχώρι, με ευχή του Σεβασμιωτάτου κ. Συμεών, ο Άγιος Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Άγγελος Ανθόπουλος θα τελέσει την Θεία Λειτουργία για τα παιδιά που φιλοξενούνται αυτή την περίοδο καθώς και Ιερό Μνημόσυνο για το μακαριστό π. Σεραφείμ.

ΠΗΓΗ: http://www.imfth.gr/

Εκοιμήθη εν Κυρίω  ο Αρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ Ζαφείρης. Ιεροκύρηκας της Μητροπόλεως Φθιώτιδος και υπεύθυνος του Χριστιανικού έργου της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας.

Υπήρξε ένας από τους πιο συνεπείς και αγωνιστάς κληρικούς της Εκκλησίας μας και διακόνησε ως Ιεροκήρυκας στη Μητρόπολή Φθιώτιδος επί πολλά έτη. Ήταν υπεύθυνος της λειτουργίας της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας, υπεύθυνος των φυλακών Δομοκού και υπεύθυνος του Νοσοκομείου Λαμίας  και καθοδήγησε πνευματικά πολλά παιδιά που περνούσαν τις διακοπές τους τα καλοκαίρια στις κατασκηνώσεις του Ελευθεροχωρίου Λαμίας.  Στο πετραχείλι του  αναπαύονταν εκατοντάδες ψυχές.

Η Εξόδιος Ακολουθία του θα τελεστεί στις 4 μ.μ. Την Τρίτη 20 Ιουλίου   στο Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας.

Η τοπική μας Εκκλησία και το Χριστιανικό έργο  γίνονται φτωχότεροι από σήμερα. Αιωνία αυτού η μνήμη.

Τον αγιασμό των Κατασκηνώσεων της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας στο δάσος του Καλλιδρόμου στο Ελευθεροχώρι Φθιώτιδος τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών.

          Ο κ. Συμεών, ευλόγησε τα παιδιά και όλα τα στελέχη και εξέφρασε την χαρά του για αυτή την παρουσία του στην κατασκήνωση και συνεχάρη όλους τους διακονητές και διακόνισσες της αγάπης, της προσφοράς, της ανιδιοτέλειας και της αφοσιώσεως,  όπου για δεκαετίες ολόκληρες σε αυτό τον αγιασμένο και ευλογημένο τόπο διακονούν τα παιδιά και μεταφέρουν την αγάπη του Χριστού και της Εκκλησίας στις καρδίες τους.

           Ο Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως και Πνευματικός υπεύθυνος των Κατασκηνώσεων της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Σεραφείμ Ζαφείρης με αισθήματα υικής αγάπης ευχαρίστησε εγκαρδίως  τον Σεβασμιώτατο για αυτή την ευλογητή παρουσία του στις κατασκηνώσεις, αλλά και για την πατρική του στήριξη και αγάπη στο πνευματικό του έργο.

          Με προτροπή του π. Σεραφείμ τα παιδιά έψαλλαν στον Σεβασμιώτατο την φήμη το, αλλά και τραγούδισαν όμορφα χριστιανικά και παραδοσιακά τραγούδια, μιας και οι φετινές κατασκηνωτικές περίοδοι είναι αφιερωμένες στην επέτειο των διακοσίων ετών από την Ελληνική Επανάσταση.  

Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας[1]

Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς Τὸ πολυθρύλητο ἐμβόλιο, κατὰ τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, ἄρχισε ἤδη νὰ ἐφαρμόζεται στὸν ἑλληνικὸ πληθυσμὸ καί, γενικώτερα, στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἀπὸ τὴν 27-12-2020, μὲ ‘’ἐπικὲς’’ διακηρύξεις τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν. Ἡ ἐπιχείρηση ἐμβολιασμοῦ μὲ τὴν ψευδώνυμη ἐπωνυμία ‘’Ἐλευθερία’’, προσβλητικὴ γιὰ τὸ ἴδιο τὸ νόημα τῆς λέξης ἐλευθερία, ξεκίνησε καὶ φιλοδοξεῖ νὰ κτίσει σινικὸ τεῖχος ‘’ἀνοσίας ἀγέλης’’, κατὰ τοῦ κορωνοιοῦ. Τὴν παράδοση τῆς σκυτάλης, ἀπὸ τὴν παραφιλολογία περὶ τοῦ κορωνοϊοῦ, παρέλαβε ἤδη νέα προπαγάνδα, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ νεόδμητου ἐμβολίου, τὸ ὁποῖο παρασκευάσθηκε μὲ τεχνολογία, ποὺ ἐγείρει τεράστια ἠθικὰ διλήμματα.

Ἡ ἱστορία τοῦ ἐμβολιασμοῦ ὑπερβαίνει τὶς δύο ἐκατονταετίες. Ξεκίνησε μὲ τὸν Edward Jenner, τέκνο ἱερέως, ὁ ὁποῖος εἶχε βαθειὰ χριστιανικὴ συνείδηση, καὶ ἔφθασε μὲ τὴν παρατηρητικότητά του στὸ πρῶτο ἐπιτυχὲς πείραμα κατὰ τῆς δαμαλίτιδος, στὶς 14 Μαρτίου 1796. Ἀπὸ ἐκεῖ προῆλθε καὶ  ἡ ξενόγλωσση ὀνομασία τῶν ἐμβολίων ὡς vaccination (ἀγγλ.), vaccine (γαλλ.) вакцина (ρωσσ.), καθ’ ὅσον στὴν λατινικὴ γλώσσα ἡ λέξη vacca σημαίνει τὴν θήλεια βοῦ, δηλαδὴ τὴν δάμαλι, ἀπὸ τὸ νόσημα τῆς ὁποίας προέκυψαν τὰ ἐμβόλια.

  Ἀκολούθησε ὁ  Louis Jean Pasteur, πιστὸς Χριστιανὸς καὶ αὐτὸς καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του, ὁ ὁποῖος ἀποκλήθηκε πατέρας τῆς μικροβιολογίας καὶ τῆς ἀνοσολογίας, δημιούργησε δὲ τὸ πρῶτο ἐμβόλιο κατὰ τῆς λύσσας, στὴν δεκαετία τοῦ 1880. 

    Ὁ σκοπὸς τῶν ἐμβολίων εἶναι ἡ εὐαισθητοποίηση  τοῦ ἀνοσοποιητικοῦ συστήματος, μὲ τὴν εἴσοδο στὸν ὀργανισμό, ἑνὸς ἀδρανοποιημένου ἢ νεκροῦ νοσογόνου παράγοντα. Μὲ τὴν διαδικασία αὐτή,  τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα  παράγει, ἀφ’ ἕνος  μὲν ἀντισώματα γιὰ νὰ καταστρέψει τὸν παράγοντα αὐτόν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἀποκτᾶ μνήμη, ὥστε ἂν τὸν συναντήσει ἀργότερα, μὲ μία ἐνδεχόμενη ἐπαναμόλυνση, νὰ τὸν ἀναγνωρίσει καὶ νὰ  νὰ δράσει καὶ πάλι καταστρεπτικὰ ἐναντίον του.

   Μέσα, ὅμως, στὸν παροξυσμὸ τῆς ἐρευνητικῆς γενετικῆς μηχανῆς, ὁ ἄνθρωπος  δὲν δίστασε νὰ  χρησιμοποιήσει ἀκόμα καὶ ἀθέμιτες διαδικασίες, μὲ τὴν αἰτιολογία, ὅτι ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα. Ἔτσι, φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ χρησιμοποιοῦνται ἀνθρώπινα κύτταρα ἐκτρωμένων ἐμβρύων, γιὰ τὴν πειραματικὴ προεργασία παραγωγῆς ἐμβολίων, μὲ τὴν ἐπίφαση τῆς σωτηρίας τῆς ἀνθρωπότητας. 

     Τὰ ἐμβόλια, κατὰ τοῦ sars-cov-2 τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιριῶν, ποὺ προωθοῦνται σήμερα μὲ γρήγορους ρυθμοὺς καὶ ἀνερμήνευτη ἐπιμονὴ γιὰ ἀνθρώπινη χρήση, προέρχονται ἀπὸ τὴν παραπάνω ἀνθρωποκτόνο  διαδικασία.

   Ἀντιθέτως,  τὴν ἴδια  στιγμὴ ὑπάρχουν ἄλλες ἐμβολιαστικὲς δυνατότητες, ποὺ στηρίζονται στὸν κλασσικὸ καὶ ἠθικὰ  ἄμεμπτο τρόπο, τὸν ὁποῖο ἡ ἴδια ἡ φύση μᾶς δίδαξε, χωρὶς νὰ προσβάλλεται  ἡ ἱερότητα τοῦ  ἀδιαπραγμάτευτου ἀγαθοῦ της ἀνθρώπινης ζωῆς, οἱ ὁποῖες, ὅμως, εἶναι προκλητικὰ παραθεωρημένες ἀπὸ τὶς κρατικὲς ἐξουσίες.

Ι. Ἡ παραγωγὴ ἐμβολίου μὲ χρήση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς 

   Γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἤδη γνωστοῦ ἐμβολίου, κατὰ τοῦ sars-cov-2, ποῦ κυκλοφορεῖ, χρησιμοποιήθηκε ἡ ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293. Ἡ σειρὰ αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπινα  ἐμβρυικὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο ‘’ματαιώθηκε νόμιμα’’, δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας. Ἡ ταυτότητα τῶν γονέων τοῦ ἀμβλωθέντος ἐμβρύου καὶ ὁ λόγος τῆς ἄμβλωσης, παραμένουν ἄγνωστοι.

    Οἱ γνωστότερες φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες τῶν, κατὰ sars-cov-2, ἐμβολίων χρησιμοποίησαν τὰ κύτταρα αὐτὰ (ΗΕΚ293Τ) γιὰ νὰ ἐλέγξουν, ἂν ὄντως γίνεται ἡ ἔκφραση τῆς πρωτεΐνης τοῦ κορῶνα-ἰοῦ.

     Συγκεκριμένα, οἱ δύο φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες, ἡ Moderna[3] καὶ ἡ Pfizer/BioNTech[4], τῶν ὁποίων τὰ ἐμβόλια ἔχουν ἐγκριθεῖ καὶ στὴν Ἑλλάδα, χρησιμοποίησαν τὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293 στὸ στάδιο Confirmatory Lab Tests (στάδιο ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν).

   Ἡ Astra/Zeneka (Oxford), ἡ ὁποία συνεργάζεται μὲ τὴν Sputnik, καὶ ἡ Jannsen[5]  χρησιμοποίησαν τὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293 καὶ στὰ τρία στάδια: i. Design & Development (Σχεδιασμὸς καὶ ἀνάπτυξη) ii.Production (Παραγωγὴ) καὶ iii. Confirmatory Lab Tests (στάδιο ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν).

   Ἀπὸ τὰ παραπάνω προκύπτουν τὰ ἑξῆς δύο ἐρωτήματα:

α. Πῶς διατηρεῖται μέχρι σήμερα ἡ κυτταρικὴ αὐτὴ σειρά, ἀπὸ τὸ ἔμβρυο ποῦ ἐκτρώθηκε, πρὶν  πενήντα περίπου χρόνια;  καὶ

 β. Ἡ δημιουργία τοῦ κατὰ sars-cov-2 ἐμβολίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλων ἐμβολίων ἢ φαρμακευτικῶν παραγόντων εἶναι μονόδρομος ἢ ὄχι;

   Ἀναφορικὰ πρὸς τὸ πρῶτο ἐρώτημα, γνωρίζουμε  ὅτι φυσιολογικά, σὲ κάθε κύτταρο, ποὺ ὑφίσταται μίτωση ἐλαττώνονται τὰ τελομερή, ποὺ βρίσκονται στὰ ἄκρα κάθε χρωμοσώματος. Ἡ κυτταρικὴ διαίρεση θὰ σταματήσει. μόλις τὰ τελομερὴ μειωθοῦν σὲ κρίσιμο μῆκος, τὸ ὁποῖο ὀνομάζεται ‘’Ηayflick limit’’-ὅριο τοῦ Ηayflick (ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ ἀνατόμου Leonard Hayflick -1961- ὁ ὁποῖος καὶ τὸ προσδιώρισε). Ἔτσι οἱ κυτταρικοὶ πληθυσμοὶ καί, κατὰ συνέπεια ὁλόκληρος ὁ ὀργανισμός, γηράσκει.   

    Γιὰ νὰ  ἀκυρωθεῖ, λοιπόν, τὸ ‘’Hayflick limit’’, οἱ ἐργαστηριακοὶ ἐπιστήμονες,  παράγουν οἰονεῖ ‘’καρκινικὰ κύτταρα’’ (παθολογικὰ κύτταρα ποῦ μποροῦν νὰ πολλαπλασιαθοῦν γιὰ πολλὲς γενιές, πέραν τοῦ ἐγγενοῦς φυσιολογικοῦ χρόνου ποὺ προσδιορίζεται ἀπὸ τὸ ‘’Ηayflick limit’’), καὶ τὰ ὁποία χρησιμοποιοῦνται γιὰ τοὺς διάφορους ἐρευνητικοὺς σκοπούς, σήμερα δέ, γιὰ τὸ ἐμβόλια sars-cov-2. Ἐπ’αὐτῶν τῶν ‘’καρκινικῶν’’ κυττάρων συνεχίζουν τὰ πειράματα  ἐπὶ μακρόν.

   Ἂς σημειωθεῖ, ὅτι γιὰ τὰ ἐργαστηριακὰ πειράματα δὲν θυσιάσθηκε μόνον ἕνα ἔμβρυο, ἀλλὰ θυσιάζονται πολλά, ὥστε μὲ βάση τὶς κυτταρικές τους σειρὲς νὰ πραγματοποιοῦνται ποικίλα ὅσα in vitro πειράματα.

     Ἀναφορικὰ μὲ τὸ δεύτερο ἐρώτημα, ἂν δηλαδή, εἶναι μονόδρομος ἡ χρήση τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς HEK 293  γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ ἐπίμαχου ἐμβολίου, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀπολύτως ἀρνητική.

    Αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ γεγονότος, ὅτι στὴν παραγωγή τοῦ ἀντὶ- sars-cov-2 ἐμβολίου, ἄλλες μὲν ἑταιρεῖες καὶ Ἰνστιτοῦτα χρησιμοποιοῦν τὴν παραπάνω ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρά, ἄλλες ὅμως, χρησιμοποιοῦν μὴ ἀνθρώπινες κυτταρικὲς σειρές.

    Ἐπὶ παραδείγματι, τὸ ‘’Ἰσραηλινὸ Ἰνστιτοῦτο, γιὰ τὴν βιολογικὴ ἔρευνα’’ {Israel Institute for Biological Research (IIBR)} δὲν χρησιμοποιεῖ σὲ κανένα στάδιο γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου, ἀνθρώπινες κυτταρικὲς σειρές, ἀλλὰ κύτταρα ἀπὸ hamster  καὶ κύτταρα πιθήκου.  

     Ὁμοίως, στὴν Κίνα ἔχουν ἤδη δημιουργηθεῖ  τρία ἐμβόλια  μὲ τὸν παραδοσιακὸ τρόπο, (π.χ. BBIBP-CorV, PiCoVacc), στὴν Ἀμερικὴ στὴ Γαλλία, καὶ σὲ ἄλλες χῶρες, βρίσκονται ἤδη σὲ προκλινικὴ φάση παρόμοια ἐμβόλια, μὴ ἐξαρτώμενα ἀπὸ ἀνθρώπινες κυτταροσειρές.

      Ἐπίσης,  στὸ Ἰνστιτοῦτο Ἰατρικῆς ἔρευνας John – Paul ΙΙ, στὶς ΗΠΑ, χρησιμοποιοῦνται βλαστοκύτταρα ( stem cells) ἐνηλίκου ἀνθρώπου καὶ ὄχι ἐμβρύων, γιὰ ἐρευνητικοὺς ἐν γένει σκοπούς,  καὶ γιὰ τὴν παραγωγὴ ἐμβολίου  ἀντὶ- sars-cov-2, ἀλλὰ μὲ βραδύτερους καὶ ἀσφαλέστερους ρυθμούς[7]. Σημειωτέον, ὅτι ἡ χρηματοδότηση τοῦ ἐν λόγω Ἰνστιτούτου γίνεται μὲ προσφορὲς καὶ ὄχι μὲ κρατικὲς ἐπιχορηγήσεις.

    Ὅπως  προκύπτει ἀπὸ τὰ παραπάνω, ἡ βάση τῆς συγκεκριμένης τεχνολογίας, γιὰ τὴν παραγωγὴ ἀντὶ-sars-cov-2 ἐμβολίου, εἶναι ἡ ἔκτρωση ἐμβρύων, δηλαδή, οἱ ἀκυρωμένοι, ὅπως τοὺς χαρακτηρίζουν, ἐνδομητρίως ἄνθρωποι, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποίαν, ὑπάρχουν καὶ ἄλλες δυνατότητες, οἱ ὁποῖες δὲν προσβάλουν τὴν ἀξία τῆς μοναδικότητας τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του. 

ΙΙ. Ἡ χρήση m-RNA στὴ παραγωγὴ  ἐμβολίων

1. Ἡ διαδικασία παραγωγῆς ἀντισωμάτων μὲ τὴν χρήση m-RNA

  Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν συμβατικὴ διαδικασία παραγωγῆς ἐμβολίων, ὅπως ἔχει ἤδη ἐκτεθεῖ, καὶ σύμφωνα μὲ τὴν τεχνολογία παραγωγῆς ἐμβολίων μὲ m-RNA τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, τὸ ἀντιγόνο ποῦ θὰ προκαλέσει τὴ παραγωγὴ ἀντισωμάτων, εἶναι ἡ πρωτεΐνη- ἀκίδα (spiκe  -S) τοῦ ἰοῦ.

  Ὁ Sars-Cov2 γιὰ νὰ εἰσέλθει στὰ κύτταρα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος χρησιμοποιεῖ τὸ ἔνζυμο ACE-2, ποῦ ὑπάρχει στὴ μεμβράνη τοῦ κυττάρου, ὡς κυτταρικὸ ὑποδοχέα. Προσδένεται δηλαδὴ ὁ ἰὸς μὲ τὴν ἀκίδα του, τὴν πρωτείνη spike (S)]  στὸ ACE -2, εἰσέρχεται στὸν ἀνθρώπινο ὀργανισμὸ καὶ δυνητικὰ μπορεῖ νὰ προκαλέσει πνευμονία ἢ μυοκαρδίτιδα[8].

   Μὲ τὸ ἐμβόλιο m-RNA χορηγεῖται ἡ κατάλληλη γενετικὴ πληροφορία, ὥστε τὰ κύτταρα τοῦ ξενιστῆ (τοῦ ἀνθρώπου) νὰ ὁδηγηθοῦν στὴν παραγωγὴ ἀνοσιακὴς ἀπόκρισης, δηλ. δημιουργίας ἀντισωμάτων καὶ Τ-(λεμφο)κυττάρων. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἰδανικὸ in vitro (ἐργαστηριακὸ) σχέδιο, τὸ ὁποῖο ὅμως ἀποκκλίνει ἀπὸ τὶς προσδοκίες γιὰ τὴν in vivo (ζωντανὴ) πραγματικότητα. Ἁπλὸ παράδειγμα εἶναι ἡ ἐκτὸς ἐργαστηρίου προφανῶς ἐμφάνιση παρενεργειῶν ἄμεσων ἢ μακροχρόνιων, στὸ πραγματικὸ πεδίο ἐφαρμογῆς τοῦ ἐμβολίου.

      Τὸ πλεονέκτημα τῆς τεχνολογίας αὐτῆς εἶναι, ὅτι  ἐπιταχύνεται ἡ διαδικασία ἀνάπτυξής του ἐμβολίου ταχύτερα σὲ σχέση μὲ τὴν βραδύτερη παραδοσιακὴ παραγωγὴ ἐμβολίων, ἀπὸ νεκροὺς ἢ ἀδρανοποιημένους νοσογόνους παράγοντες, ποῦ εἰσάγονται στὸν ὀργανισμὸ ὡς ἀντιγόνα, γιὰ  τὴν δημιουργία ἀνοσίας, ὅσο καὶ ἀπὸ ἄλλες προσπάθειες, ποῦ δὲν στηρίζονται στὰ ἐμβρυικὰ πολυδύναμα κύτταρα, ποὺ προέρχονται ἀπὸ ἀμβλώσεις.

   Κατὰ συνέπεια, ἡ διαδικασία m-RNA σμικρύνει τὸ χρόνον παραγωγῆς ἑνὸς  ἐμβολίου, δὲν σμικρύνει ὅμως καὶ τὸν χρόνον τῆς ἐμφάνισης παρενεργειῶν, γιὰ τὶς ὁποῖες, λόγω χρήσης γενετικοῦ ὑλικοῦ, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίζει ποιὲς θὰ εἶναι, πότε θὰ ἐπέλθουν, καὶ τί βαρύτητα θὰ ἔχουν στὴ γενικὴ ὑγεία τοῦ πληθυσμοῦ.

2. Ἡ ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου μὲ τὴν χρήση γενετικοῦ ὑλικοῦ

     α. Ἕνας σημαντικὸς προβληματισμὸς γιὰ τὴν ἀφάλεια τοῦ ἐμβολίου προέρχεται ἀπὸ τὸν μικρὸ χρόνο, ποῦ μεσολάβησε μεταξύ τῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου καὶ τῆς κλινικῆς χρήσης του. Πάνω στὴ βάση αὐτὴ στηρίχθηκε, καὶ ἡ ἰολόγος καθηγήτρια Dr. Oveta Fuller στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Michigan, ἕνα ἐκ τῶν τεσσάρων μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς ἐμπειρογνώμων της Ἀμερικανικῆς Ὑπηρεσίας Φαρμάκων (FDA), ποῦ τοποθετήθηκαν ἀρνητικὰ στὸ γενικὸ ἐμβολιασμὸ καὶ βεβαίως πολλοὶ ἄλλοι εἰδικοί, ὁ καθένας ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ δικοῦ του γνωστικοῦ ἀντικειμένου.

   β. Εἶναι γνωστόν, ὅτι ὠρισμένοι ἰοί, ὅπως αὐτὸς τῆς ἀνεμοβλογιᾶς λαθροβιώνει ἐπὶ ἔτη στὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἐπαναδιεγείρεται μετὰ ἀπὸ δεκαετίες, καὶ προκαλεῖ ἕρπητα ζωστήρα. Ἡ ἐπαναμόλυνση ἀπὸ διαφορετικὸ στέλεχος δάγκειου ἰοῦ, (ὑπάρχουν τέσσερα στελέχη) δημιουργεῖ σοβαρότατα προβλήματα, γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ δάγκειο αἱμορραγικὸ πυρετὸ ἢ δάγκειο κλονισμὸ. Τί θὰ συμβεῖ ἐνδεχομένως μὲ ἀνοσοποιημένους ξενιστὲς ἀπὸ τὸν sars-cov-2;  Θὰ ἔχει ἐπίσης τὸ ἐμβόλιο σχέση μὲ ἐνδεχόμενα αὐτοάνοσα νοσήματα, ἀπὸ τὰ ὁποία ἔχει γεμίσει ὁ κόσμος κλπ.;

γ. Αὐστηρότερη γραμμὴ ἀκολουθεῖ ὁ Luc Montagnier[9] ὁ ὁποῖος δήλωσε, ὅτι ὁ ἰὸς sars-cov-2, ἴσως, δημιουργήθηκε τεχνητὰ  στὴ Γιουχᾶν,  διότι περιέχει στοιχεῖα  τοῦ γενετικοῦ ὑλικοῦ τοῦ HIV (δηλαδὴ τοῦ  ἰοῦ ποῦ προκαλεῖ τὸ AIDS), τὰ ὁποία κωδικοποιοῦν πρωτεῖνες, καὶ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τυχαῖο, ὅπως χαρακτηριστικὰ τονίζει. Ἐπισημαίνει, ὅτι κινδυνεύουμε νὰ δοῦμε ἀπρόβλεπτες ἀνεπιθύμητες παρενέργειες, ὅπως καὶ καρκίνους. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἴδιος  δὲν θὰ ἐμβολιασθεῖ, προτείνει δὲ ἄλλου τύπου θεραπείες[10].

   γ. Ἀναφορικὰ μὲ τὴν στάθμιση τῶν κινδύνων ἀπὸ τὸν ἴδιο κόρωνα-ἰὸ  καὶ τὸ ἀντὶ-covid ἐμβόλιο, ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀπαντήσει  σήμερα; Καὶ μάλιστα, ὅταν ὁ ὑπολογιζόμενος ἀριθμὸς θανάτων συσκοτίζεται στὰ διάμεσα, μεταξὺ θανάτων ἀπὸ sars-cov-2, θανάτων μὲ sars-cov-2, καὶ ψευδῶς ἀποδιδομένων θανάτων στὸν sars-cov-2. Ἀποτελεῖ κοινὸ τόπο, πῶς ἡ διαχείρηση τῆς πανδημίας καὶ τὰ ὑπάρχοντα στοιχεῖα εἶναι  τραγικῶς ἐλλειπῆ.

δ. Στὸ διακινούμενο ἐρώτημα, γιὰ τὸ ἐὰν μπορεῖ τὸ ἐμβόλιο νὰ ἐπηρεάσει τὸ DNA, ἡ ἀπάντηση εἶναι, ὅτι αὐτὸ εἶναι ἐφικτό. Μπορεῖ νὰ συμβεῖ, μέσα ἀπὸ τὴν διαδικασία τῆς ἀντίστροφης τρανσκριπτάσης, ἡ ὁποία εἶναι δυνατὸν νὰ μετατρέψει τὸ m-RNA σὲ τμῆμα τοῦ DNA? νὰ συνθέσει δηλαδὴ  DNA χρησιμοποιώντας RNA τοῦ ἰοῦ ὡς καλούπι[11].

ε. Ὁμοίως, ὑπάρχει σοβαρὸς  προβληματισμός, γιὰ τὸ si-RNA (RNA μικρῆς παρεμβολῆς ἢ σίγασης), διότι μὲ τὴν ἀποικοδόμηση τοῦ m-RNA, μέσα στὰ κύτταρα, ὑπάρχει κίνδυνος νὰ διευκολυνθεῖ ἡ ἔκφραση ὀγκογονιδίων.

ε. Πρόβλημα δημιουργεῖται καὶ ἀπὸ τὶς ἐπισυμβαίνουσες μεταλλάξεις τοῦ ἰοῦ. Θὰ ἀπαιτηθοῦν ἄραγε καὶ ἄλλοι τύποι ἀντισωμάτων, ποῦ σήμερα δὲν καλύπτονται ἀπὸ τὰ παραχθέντα ἐμβόλια; Τὸ ἐρώτημα εἶναι ρητορικό· προβληματίζει ὅμως τὴν ἰατρικὴ κοινότητα, ἡ ὁποία καλὸν θὰ εἶναι, νὰ μὴν παίζει ‘’ἐν οὗ παικτοῖς’’, μὲ πειραματισμοὺς σὲ ἀχαρτογράφητους χώρους. Κανεὶς δὲν εὔχεται μία γενετικὴ Χιροσίμα.

στ.  Στὶς ΗΠΑ τὸ ἔτος 1976 ὑπῆρξε ἕνας θάνατος στρατιώτη, ποῦ ἀπεδόθη σὲ τύπο  γρίππης τῶν χοίρων. Αὐτὸς ὁ τύπος, θεωρήθηκε, ὅτι γενετικὰ ἦτο πλησίον της θανατηφόρου ‘’ἱσπανικῆς γρίππης’’ τοῦ 1918. Σὲ ἀρκετούς, μάλιστα, βρέθηκαν θετικὰ ἀντισώματα στὴ γρίππη τῶν χοίρων.  

     Τότε ὁ Διευθυντὴς τοῦ CDC (Centers for Disease Control and Prevention- Κέντρα ἐλέγχου καὶ πρόληψης ἀσθενειῶν) David Sencer πρότεινε μαζικὸ ἐμβολιασμὸ τῶν Ἀμερικανῶν. Οἱ Ἀμερικανοὶ ἀξιωματοῦχοι καὶ τὰ ΜΜΕ ἐπέμειναν νὰ ἑστιάζουν τὸ πρόβλημα σὲ ἐνδεχόμενο ἐπιδημίας, ὅμοιο μὲ αὐτὸ τῆς ἱσπανικῆς γρίππης.  Ἀνέπτυξαν ταχύτατα ἕνα ἐμβόλιο μὲ τὸ ὁποῖο ἐμβολιάσθηκαν 45.000.000 Ἀμερικανοὶ δηλ. τὸ 1/4 τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ πρῶτον ἐμβολιαζόμενον, ὑπὸ τὸ φῶς τῆς τηλοψίας, τὸν τότε Πρόεδρο  Gerald Ford, καὶ μάλιστα σὲ ἔτος ἐκλογῶν.

     Πέρα ἀπὸ τὰ λάθη, ποῦ ἔγιναν, οἱ ἀσφαλιστικὲς ἑταιρεῖες ἀρνήθηκαν  νὰ καλύψουν τοὺς ἀσφαλισμένους, σὲ  περίπτωση τυχὸν ἀνεπιθυμήτων παρενεργειῶν. Ἡ ἀμφιβολία γιὰ τὶς οἰκονομικὲς σκοπιμότητες τῶν ἑταιρειῶν κυριάρχησε στὸν Ἀμερικανικὸ λαό, καὶ  λίγους μῆνες ἀργότερα, ὑπῆρξε ξέσπασμα, σὲ δεκάδες ἐμβολιασθέντων, τῆς νευρολογικῆς νόσου Guillain –Barre. Πρόκειται γιὰ σύνδρομο, ὅπου τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα ἐπιτίθενται ἐναντίον τοῦ νευρικοῦ  συστήματος.

   Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἕνας νεκρός, ἀπὸ τὸν ἰὸ τῶν χοίρων, 25 ὅμως νεκροὶ καὶ   500 προσβληθέντες  ἀπὸ τὸ σύνδρομο Guillain-Barre, ἂπ΄ὅσους ἔλαβαν τὸ ἐμβόλιο. Ὁ Gerald  Ford ἔχασε τὶς ἐκλογὲς τοῦ 1976, ἀπὸ τὸν Jimmy Carter , καὶ οἱ Millar καὶ Sencer, οἱ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἀπολύθηκαν. Στὴ συνέχεια ἡ ἀμερικανικὴ κυβέρνηση ἔδωκε προτεραιότητα στὴν προστασία τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ μέτρα ἐκτός τοῦ ἐμβολιασμοῦ.

    Ἡ ‘’ὀπίσθια ὅραση’’, ὅπως χαρακτηρίσθηκε, τοῦ 1918, 1957 καὶ 1968, πάνω στὴν ὁποία στηρίχθηκαν οἱ εἰδικοὶ γιὰ τὸν ἐμβολιασμό,  δὲν ὠφέλησε, ἀλλὰ ἔβλαψε.

   Οἱ δρόμοι τῆς ‘’ἐπιδημίας’’ τοῦ 1976 καὶ αὐτῆς τοῦ sars-cov-2 εἶναι παράλληλοι: Ὑψηλὰ κέρδη, ἀπρόβλεπτες συνέπειες, ὑπεροχὴ τῆς πολιτικῆς βούλησης, ποῦ κατευθύνεται ἀπὸ τὸ ‘’πολιτικῶς ὀρθόν’’, κατευθυνόμενη ἐπιστήμη, μὲ πολιτικὴ καὶ δικαστικὴ κάλυψη, πολιτικοοικονομικὲς σκοπιμότητες· τὸ μὲν 1976 στόχος ἦτο τὸ κέρδος τῶν ἐκλογῶν στὴν Ἀμερική, σήμερα δὲ ἡ πυροδότηση τῆς ‘’Μεγάλης ἐπανεκκίνησης’’, μὲ ὄχημα τὸν sars-cov-2, καὶ κινητήρια δύναμη, ὅπως καὶ στὴν Ἀμερικὴ τοῦ G. Ford,  τὰ ἀργυρώνητα ΜΜΕ.   

ζ.  Κανείς, ἐνυπόγραφα, δὲν ἐγγυᾶται  τὴν ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου.  Ἡ πειθὼ γιὰ τὸ ἐμβόλιο στηρίζεται στὴν ἄγνοια, τὸ φόβο, τὴν ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου, τὴν πληρωμένη προπαγάνδα, καὶ τὴν συκοφάντηση, ὅσων ἔχουν ἀντίθετη ἄποψη. 

 η. Πέραν τῶν παραπάνω προβληματισμῶν, πρέπει νὰ προστεθεῖ καὶ ὁ ἀμοραλισμὸς τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιρειῶν, οἱ ὁποῖες ἐμπλέκονται κατὰ ἕνα μεγάλο μέρος σὲ μεγάλα οἰκονομικὰ σκάνδαλα, γεγονός,

     Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα γίνεται κατανοητὸς ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον, ἡ ἐγκυρότητα  τῶν ἐπισήμων ἀνακοινώσεων βρίσκεται στὸ ναδίρ, μέσα στὴ συνείδηση ἐκείνων, στοὺς ὁποίους δὲν κυριαρχεῖ ὁ συνεχῶς τροφοδοτούμενος φόβος, ἀλλὰ ἐπιβιώνει ἡ κοινὴ λογική.

ΙΙΙ. ΒΙΟΗΘΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

1. Ἐπὶ τῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου

α. Εἶναι προφανές, ὅτι τίθεται μεῖζον βιοηθικὸ ζήτημα, ἐφ’ ὅσον τὸ προσδοκώμενο ἀποτέλεσμα τοῦ ἐμβολίου καὶ κάθε ἐμβολίου, μὲ τεχνολογία, ποῦ στηρίζεται στὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293, ἢ σὲ ἄλλες ἀνθρώπινες κυτταροσειρές, (π.χ. Ἱ-38 καὶ  MRC-5)   ἔχει ὡς προϋπόθεση τὴν ἄμβλωση. Ὁμοίως, τὸ ἴδιο ζήτημα προκύπτει καὶ στὴν περίπτωση χρήσης ἐμβρύων, μετὰ ἀπὸ ἐξωσωματικὴ γονιμοποίηση, τὰ ὁποία βρίσκονται ὑπὸ ἐργαστηριακὲς καὶ ὄχι ἐνδομητρικὲς συνθῆκες, εἴτε  ὡς ὁλοδύναμα, εἴτε  ὡς  πολυδύναμα.

   Ἀπὸ τὴ στιγμή, κατὰ τὴν ὁποία συμβαίνουν τὰ παραπάνω, ἡ ἴδια ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ἐξουθενώνεται, στὰ ἄδυτα τῶν ἐργαστηρίων, καὶ οἱ βιολογικές μας παρακαταθῆκες, ὅπως ὁ Δημιουργὸς τὶς ὤρισε,  γίνονται ἀντικείμενο  ἄθεσμων καὶ ἀνήθικων χρήσεων, ἀπὸ    τὶς διαβρωμένες  συνειδήσεις τῶν βιοϊατρικῶν ἐπαγγελματιῶν.  Ἠθικοὶ καὶ φυσικοὶ δράστες εἶναι πράγματι, αὐτοί, ποῦ ‘’ψοφᾶνε’’ γιὰ πρεμιέρες καὶ ‘’λένε, ὅτι ἐδῶ θυμίζει θειάφι,  ὅταν ὅλοι οἱ ἄλλοι φράζουν τὴ μύτη τους’’[13].

     Μοναδικὴ ἐλπίδα στὴν ἀνάλγητη αὐτὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου κατὰ τοῦ συνανθρώπου του, εἶναι πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει καὶ σέβεται τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ,  ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του. 

    β. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διὰ τεσσάρων Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων (Γ’,Δ’, Ε’ καὶ Στ’), ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον  ὡς τέλειον ἐξ ἄκρας συλλήψεως. Ἄλλωστε ἡ γενετικὴ ταυτότητα τοῦ πρώτου κυττάρου, τοῦ ζυγωτοῦ, εἶναι ἡ ἴδια μὲ αὐτὴ διὰ τῆς ὁποίας ἀναγνωρίζεται ἡ ταυτότητα τοῦ συγκεκριμένου ἀνθρώπου καὶ μετὰ τὸν βιολογικὸ θάνατον. 

   Ὁ Κύριος, ὡς ὁ πρὸ αἰώνων Ἀρχέτυπός της δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, σαρκώθηκε  στὴν Θεοδόχο Μήτρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ ὑποστατικὰ ἐξ ἄκρας συλλήψεως ἤνωσε τὸν ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας ‘’ληφθέντα ναόν’’ μὲ τὴν θεία Φύση, ἀτρέπτως ἀσυγχύτως καὶ ἀδιαιρέτως.

     Ὡς ἐκ τούτου ὁποιαδήποτε παρέκκλιση ἀπὸ τὴν καταστατικὴ αὐτὴ ἀρχὴ τῆς πίστεώς μας, προσβάλλει τὴν θεία Δημιουργία καὶ κατὰ συνέπεια βρίσκεται, ἀπολύτως, ἔξω ἀπὸ τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας.

  γ. Ἡ προσφάτως ληφθεῖσα ἀπόφαση  τῆς ΔΙΣ γιὰ τὴ στήριξη τοῦ ἐμβολίου ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Δημιουργεῖ μάλιστα ἐρωτηματικὰ τὸ γεγονός, ὅτι ἡ σχετικὴ πρὸς τὸ θέμα αὐτὸ γνωμοδότηση τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως ἀποκάλυψε ὁ Σεβασμιώτατος Ἐκπρόσωπος Τύπου, δὲν δόθηκε στὴ δημοσιότητα, ὥστε τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας νὰ τύχει τῆς δεούσης ἐνημέρωσης καὶ δυνατότητας ἀξιολόγησής της.

 δ.  Ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία, δὲν ἔχει καθαρὸ παρελθὸν στὴν ἀξιολόγηση τοῦ ἐμβρύου ἀνθρώπου, ὡς τελείου ἀνθρώπου, ἐξ ἄκρας συλλήψεως. 

      Παρὰ τὴν ἀποδοχὴ καὶ ὑπογραφὴ τῶν δογματικῶν Ὁρῶν πίστεως, ποῦ προαναφέραμε, ἐξέπεσε μὲ τὸν Θωμὰ τὸν Ἀκινάτη, ὁ ὁποῖος ἀκολούθησε τὴν λανθασμένη ἀριστοτελικὴ γραμμή, περὶ τοῦ ἐμβρύου  καὶ ἀγνόησε τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἔτσι, γιὰ ἑξακόσια περίπου χρόνια ὁ Ρωμαιοκαθολικισμος ἀνεγνώριζε  ὡς ἔμψυχον ὂν τὸν ἄνθρωπον, ἀπὸ τὸν τέταρτο μήνα τῆς ἐνδομήτριας ζωῆς του. Μόλις τὸ 1869 ἐπανῆλθε στὴν τάξη τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ἔκτοτε ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ  ἀπὸ τῆς ἄκρας συλλήψεώς του.    

    Ὑποστρέφει ὅμως, σήμερα, κατὰ μέρος,  καὶ πάνω στὸ ἐρώτημα περὶ τοῦ συγκεκριμένου ἐμβολίου, ἰσχυριζόμενος, ὅτι ἡ παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου εἶναι ἄσχετη ἀπὸ τὴν ἱστορική του σύνδεση μὲ τὴν ἔκτρωση. Ὡς ἐκ τούτου οἱ ἐπιστήμονες κατὰ τὸ Βατικανὸ εἶναι ἠθικὰ ἐλεύθεροι, στὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου μετὰ ἀπὸ ἔκτρωση![1]

2. Ὡς πρὸς τὸν ἐμβολιασμὸ

   Βασικὴ ἰατρικὴ ἀρχή, ποῦ διατύπωσε ὁ Ἱπποκράτης εἶναι, ὅτι ‘’(δεῖ)  ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν“[15]. Δηλαδή, γιὰ νὰ ἀσκήσει ὁ ἰατρὸς τὴν θεραπευτική του τέχνη ἀπέναντι στὰ νοσήματα, πρέπει νὰ ἔχει ὑπ΄ ὄψη τοῦ δύο πράγματα:  ἢ νὰ ὠφελήσει ἢ τουλάχιστον νὰ μὴ βλάψει.

    Ποιὰ εἶναι ἡ πραγματικότητα μὲ τὴν διαχείρηση τοῦ sars-cov-2 καὶ ἰδιαιτέρως μὲ τὴν καταβαλλόμενη προσπάθεια ὑποχρεωτικῆς ἐπιβολῆς τοῦ ἐμβολίου;

    -Ἀσάφεια στὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφάνισης τῆς ἰώσεως sars-cov-2

    -Ἀντιφατικὲς δηλώσεις τῶν ἴδιων τῶν μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς, ποῦ συνέστησε ἡ Πολιτεία. 

   -Ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου. Ἀτολμία τῶν μελῶν τῆς κρατικῆς Ἐπιτροπῆς νὰ ἀντιπαραταχθοῦν ἐπιστημονικὰ καὶ νὰ διαφωτίσουν τὸν λαό, σὲ δημόσιο διάλογο, μὲ ὁμολόγους συναδέλφους τους, οἱ ὁποῖοι προτείνουν  διαφορετικὲς  στρατηγικέ,ς ἀπὸ τὶς  ἐφαρμοσθεῖσες μέχρι σήμερα. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ βρισκόμαστε μπροστὰ σ’ ἕνα διχασμὸ τοῦ ἰατρικοῦ κόσμου, ὡς πρὸς τὴν διαχείριση τῆς ἰώσεως, ποῦ ἂν μὴ τί ἄλλο, ἀποκαλύπτει  στοιχειῶδες δημοκρατικὸ ἔλλειμα στὴν ἀναζήτηση  τῆς ἀλήθειας.

    -Ἀνάπτυξη κατὰ τὴν περίοδο αὐτή, μίας ἐγωπαθοῦς συμπεριφορᾶς μερίδας  κρατικῶν λοιμωξιολόγων καὶ ἐπιδημιολόγων, οἱ ὁποῖοι ‘’θόλωσαν’’ ἀπὸ τὴν δημοσιότητα καὶ ἄρχισαν ‘’νὰ κουνοῦν τὸ δάκτυλο στὸν ἑλληνικὸ λαό.’’ Ξέχασαν μέσα στὴ σύγχυσή τους καὶ τὸ Σύνταγμα καὶ τὶς διακηρυκτικὲς ἰατρικὲς ἀρχές, ὅπως αὐτὲς καταγράφονται ἐπιμελῶς, στὸν κώδικα Ἰατρικῆς Δεοντολογίας.[16]

   -Ἐπιμελὴς καὶ ἀνίερη προσβολὴ καὶ κατασυκοφάντηση, τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεώς μας, πάνω στὴν ὁποία στήθηκε ἡ ἐλευθερία τοῦ  Γένους  μας.

  -Συμμαχία Πολιτείας καὶ ἔνιων Ἱεραρχῶν, κατὰ ἐνσυνειδήτων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ πλήθους εὐσυνειδήτων Κληρικῶν, μὲ τὴν ἐκτόξευση χύδην χαρακτηρισμῶν ἐναντίον τους, ὡς ‘’ψεκασμένων, συνωμοσιολόγων,  ἀντιεμβολιαστῶν, ἀκραίων, ἐγωιστῶν’’ κλπ. στοὺς ὁποίους μάλιστα ἀξίζει  καὶ  ‘’χαστούκι’’(sic), γιὰ νὰ συνέλθουν.

   Ἐὰν τὰ παραπάνω συνιστοῦν τὸ μέτρο μιᾶς ὀρθολογικῆς ἐκτίμησης ἑνὸς προβλήματος,  στὴν κοινωνική μας ζωή, ἀφ΄ ἑνὸς μὲν  οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τὸ νόημά τους, ἀφ’ ἑτέρου δέ, ἡ παραπάνω ἰπποκρατικὴ ἀποστροφὴ εἶναι ἀδύνατον νὰ βρεῖ τόπο γιὰ νὰ σταθεῖ.

β. Τὸ νόημα τῆς ἀγάπης

    Ἐπειδὴ  ἀφελῶς διακινεῖται μέσα τὴν Ἐκκλησία καὶ ὄχι μόνον, ὅτι ἀποτελεῖ καθῆκον ἀγάπης ἡ ὑποχρέωση τῆς συμμόρφωσής μας πρὸς τὶς διάτρητες πολιτικοϊατρικὲς ἐντολές, περὶ τὸν sars-cov-2, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐξορύξουμε ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, ἕνα κορυφαῖο παράδειγμα ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης, κατὰ μίμηση τῆς διδασκαλίας καὶ τοῦ σταυρικοῦ παραδείγματος τοῦ Κυρίου.

    Στὸ λοιμὸ τοῦ Κυπριανοῦ, ποῦ ἀνέκυψε τὸ 250 μ.Χ., οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἀλεξάνδρειας, πρεσβύτεροι καὶ διάκονοι καὶ λαϊκοί, χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὶς συνέπειες γιὰ τὸν ἑαυτό τους, ἔκαναν ἐπισκέψεις στοὺς ἀρρώστους, τοὺς προσέφεραν τὶς ὑπηρεσίες τους, τοὺς περιποιοῦνταν «ἐν Χριστῷ» καὶ πέθαιναν πολὺ εὐχαρίστως μαζί τους, ἀφοῦ προηγουμένως πάθαιναν μόλυνση ἀπὸ τὴν ἐπαφή τους μὲ τοὺς ἄλλους, κολλοῦσαν τὴν ἀρρώστια ἀπὸ τοὺς πλησίον καί, μὲ τὴ θέλησή τους, δοκίμαζαν τοὺς πόνους.  Ὄντως, «Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἴνα τὶς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῆ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ»[17].  

    Ἀντίθετα οἱ εἰδωλολάτρες ἀπέφευγαν τοὺς ἀγαπημένους τους καὶ τοὺς πετοῦσαν στοὺς δρόμους μισοπεθαμένους, καὶ τοὺς νεκρούς, τοὺς ἔριχναν ἄταφους στὰ σκουπίδια, στὴν προσπάθειά τους νὰ μὴν τοὺς πλησιάσει ὁ θάνατος, πράγμα ποὺ δὲν ἦταν εὔκολο νὰ ἀποφύγουν, παρ’ ὅλο ὅτι μηχανεύονταν πολλά».[18]

   Μπροστὰ στὸ κορυφαῖο αὐτὸ παράδειγμα τῶν Χριστιανῶν τῆς  Ἀλεξάνδρειας, ἡ σύγχρονη νόσος τῆς ἀγαποπληξίας ἀκυρώνεται. Μία ζωή, μὲ πορεία ἀπὸ τὰ μνημόνια, στὰ ἐμβόλια, πάντοτε γιὰ τὸ καλό μας, συνιστᾶ ἀτίμωση τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας μας. Μαζὶ μάλιστα μὲ τὴν  μακροχρόνια προεργασία τῆς ἀμφισβήτησης τοῦ Σταυρωθέντος Χριστοῦ, ἔχει ἤδη ἐγκαταλειφθεῖ ἕνα μοναδικὰ περήφανο στὴν Ἱστορία τοῦ κόσμου Γένος, ἀπὸ τὴν ἔνθεη θυσιαστικὴ ζωή, σὲ πορεία πνευματικῆς, κοινωνικῆς, ψυχολογικῆς καὶ οἰκονομικῆς αὐτοκτονίας.

       Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ὑπ. ἀριθ. πρωτ. 2997/ 24 Ἰουνίου 1864,  Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὴν ὁποία συστήνεται ἐκθύμως στὸν ἑλληνικὸ λαὸ ὁ ἐμβολιασμὸς κατὰ τῆς εὐλογιᾶς, κάθε παραλληλισμὸς μὲ τὴν τρέχουσα κατάσταση, εἶναι τουλάχιστον ἀτυχής.

   Ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὴ Θεολογία δὲν ἀρνεῖται τὸν ἐμβολιασμό, ὅπως καὶ κάθε ἄλλη ἔλλογη ἰατρικὴ πράξη. Ἀρνεῖται ὅμως διαρρήδην, κάθε ἀντίληψη ἢ προσπάθεια, ποῦ μειώνει τὴν ἀνθρώπινη ἀξία, στερεῖ τὸ δικαίωμα τῆς ἐνημέρωσης, καὶ ἐγκλωβίζει τὴν λογικὴ στὸ ζόφος τοῦ φόβου, σὲ σημεῖο ποῦ νὰ ἐπαληθεύεται  ἡ μονοστιχη ἀποστροφὴ τοῦ Μενάνδρου, ὅτι «Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστι βίος»[19] (Ζωὴ ποῦ ἔχει ἀνάγκη τὴν ἐπιβίωση, δὲν εἶναι ζωή).

   Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς

   Κατὰ τὴν πρώτη ὤση τοῦ ἰοῦ sars-cov-2,  τὴν Ἄνοιξη τοῦ παρελθόντος ἔτους 2020,  βάρυνε  ἡ ἀκοή μας ἀπὸ  τὸν ἀκαταμάχητο μηρυκασμὸ τοῦ συνθήματος, «Μένουμε σπίτι», ἐκ μέρους Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν,  ποῦ εἶχαν ὡς  στόχο νὰ περάσει, ἀγελαίως,  στὸ νοῦ τῶν ἀνθρώπων, τὸ παραπάνω μήνυμα, συντασσόμενοι στὴν εὐθεία τῆς πολλὰ ἀδικησάσης τὴν Ἐκκλησίαν, Πολιτείας.

   Γιὰ νὰ συγκαλυφθεῖ μάλιστα τὸ χάσμα τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν Χριστιανῶν, ποῦ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὰ κλεισμένα Θυσιαστήρια, στρατολογήθηκαν ἀνήκουστες ἱστορικοθεολογικὲς ἀστοχίες, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω ἐπιεικῆ χαρακτηρισμό, ὡς αὐτὴ τὴν περὶ τῆς ‘’κὰτ’οἶκον Ἐκκλησίας’’, ἢ καὶ τῆς χρήσης τῆς τηλοψίας, ὡς οἰκογενειακοῦ προσευχητικοῦ μέσου, μετὰ κηρῶν καὶ θυμιάματος, καὶ τῆς ἀτομικῆς προσευχῆς, ἡ ὁποία, κατὰ τὶς κυβερνητικὲς ἑρμηνεῖες, ἔγκειται στὴν φευγαλέα  εἴσοδο τοῦ πιστοῦ στὸ Ναό, ‘’γιὰ νὰ ἀνάψει τὸ κερί του’’.

     Παρέλκει νὰ ἀναφερθῶ στὴν, ‘’ἀπ’ τὴν ἀνάποδη’’, ‘’πρωτοπορία’’ ἄλλων Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπαγόρευσαν τὸν ἀσπασμὸ τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ἱερατικῆς χειρός. Ὁ Μητροπολίτης Ἐδέσσης Ἰωὴλ μᾶς θυμίζει, ὅτι ὁ ἔμπειρος τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, κατασπαζόνταν μὲ πολὺ πόθο τὰ χέρια τοῦ ἱερουργήσαντος ἱερέως, μετὰ τὴν θεία λειτουργία καὶ ἔλεγε, ὅτι ‘’ὁ ἱερέας δὲν ἔχει δικά του χέρια[20]’’. Ὄντως διὰ τῶν χειρῶν τοῦ ἱερέως, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐκχέεται στὸν κόσμον καὶ τὸν ἁγιάζει. Συνεπῶς, ὁ ὁποιοσδήποτε καὶ οἱουδήποτε ἀξιώματος καταξιωθεῖς φρονεῖ τὰ ἀντίθετα πρὸς αὐτά, ποῦ μᾶς κληροδότησαν οἱ ἅγιοι, πάσχει ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Βαρλααμιτισμοῦ. Στὴν δεύτερη ὤση τοῦ sars-cov-2, μὲ τὸν ἐπισημώτερο τρόπο στάλθηκε ἰσχυρὸ μήνυμα προτροπῆς πρὸς τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἐμβολιασθοῦν, ἀφοῦ ἐκ τῶν πρώτων ἐμβολιάσθηκε Ἱεράρχης, σὲ δημόσια θέα, δίχα Συνοδικῆς διαγνώμης.

Ἔχουμε βαθύτατη τὴν αἴσθηση, ὅτι ζοῦμε, de facto, σὲ ‘’λόγω καὶ ἔργω’’  ἐνεργούμενο  διωγμὸ τῆς Ἐκκλησίας, μὲ ἐργώδη καὶ συντονισμένη προσπάθεια ἀπώθησής Της, στὸ περιθώριο τῆς ζωῆς  μας.

   Δὲν ἐπιθυμοῦμε ἡ Ἐκκλησία μας νὰ συμβάλλει ἔστω καὶ ἀθέλητα στὴν ἐπιχειρούμενη «Μεγάλη Ἐπαναφορὰ» ἢ «Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση» (The Great Reset), στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμιοποίησης, ἡ ὁποία σήμερα ἐπιχειρεῖται μὲ τὴν χειραγώγηση τῶν μαζῶν, πάνω στὶς τρομολάγνες ράγες τοῦ κορόνα-ἰοῦ, καὶ τὸ ἀφήγημα περὶ τῆς ‘’σωτηρίας’’ μας, ποῦ στήθηκε μὲ ὄχημα τὸ ἐμβόλιο. Καὶ συνεχίζουν νὰ στήνονται τέτοια ἐγκλήματα ‘’γιὰ τὸ καλό μας’’, πάνω στοὺς ἀποτρόπαιους φόνους ἐμβρύων ἀνθρώπων.

     Ὁ  Ὀδυσσέας Ἐλύτης, σὲ μία ἐκ βαθέων συνέντευξή του πρὸ ἐτῶν ἐπεσήμανε τὰ ἑξῆς: ‘’Βλέπω τὴ βία νὰ ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω ἀπὸ ἄνομες συμμαχίες καὶ προσυμφωνημένες ὑποδουλώσεις. Δὲν θὰ πρόκειται γιὰ τοὺς φούρνους τοῦ Χίτλερ ἴσως, ἀλλὰ γιὰ  μεθοδευμένη καὶ οἰονεῖ ἐπιστημονικὴ καθυπόταξη τοῦ ἀνθρώπου. Γιὰ τὸν πλήρη ἐξευτελισμό του. Γιὰ τὴν ἀτίμωσή του.’’

   Πιστεύουμε, ὅτι δι’ εὐχῶν Σας, ἔχουμε τὴν ὑποχρέωση νὰ ἀμυνθοῦμε σύμφωνα μὲ τὰ ἱερὰ ὑποδείγματα τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ‘’κατὰ παντὸς ὀλεθρίου καὶ σκοτεινοῦ παραπτώματος’’, ὁσάκις ἡ ἀληθινὴ πίστη καὶ τὸ χριστώνυμο ἦθος προσβάλλονται καὶ ἀμφισβητοῦνται. Τὰ ἅγια τῆς πίστεως δὲν χαρίζονται, οὔτε γίνονται  ἀντικείμενο διαπραγματεύσεων!

     Τὰ μυρίπνοα λείψανα  τῶν ἁγίων μας καὶ τὰ ἱερὰ κόκκαλα τῶν ἐν Χριστῷ τελειωθέντων προγόνων μας, γιὰ τὴν ἐλευθερία, εἶναι αὐτά, ποῦ μᾶς κληροδοτοῦν τὴν μοσχοβολιὰ τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας.

    Ἀληθινὴ ἐλευθερία ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζουμε, ὅτι εἶναι ἡ καταλλαγή μας μὲ τὸν Θεό. Κάθε ἄλλη ‘’ἐλευθερία’’ εἶναι  ψευδώνυμη, ἵππος δούρειος, ἀναύγητος  σκλαβιά.

Μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ

π. Στυλιανὸς Ἐμμ. Καρπαθίου

Θεολόγος Ψυχίατρος, Δρ Βιοηθικῆς

Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Σημείωση:

   Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ παραπάνω κειμένου, λάβαμε γνώση τοῦ ἀνακοινωθέντος, ποῦ ἐξέδωκε ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, μετὰ τὶς Συνεδριάσεις Αὐτῆς, κατὰ τὴν  12η καὶ 13η  Ἰανουαρίου 2021.

   Ἐπὶ τοῦ ἀνακοινωθέντος, ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἀκόλουθα:

   1. Ὁ συντάκτης τῆς ζ’ παραγράφου τοῦ ἀνακοινωθέντος, ἢ ἐξ ἀγνοίας ἢ παρελκυστικῶς γράφει, ὅτι, ‘’τὰ ἐμβόλια κατά του covid-19 πού ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν Πατρίδα μας, δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγή τους.’’

   Ἀντιθέτως, πρὸς τοὺς παραπάνω ἰσχυρισμούς, τὸ ἀληθὲς εἶναι, ὅτι τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ covid-19, ποὺ ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν Πατρίδα μας, ἐργαστηριακῶς χρήζουν τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς Human embryonic kidney 293 cells (HEK 293), «ἡ ὁποία προέρχεται,  ἀπὸ ἀνθρώπινα  ἐμβρυικὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο ‘’ματαιώθηκε νόμιμα’’, δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας.» (Βλ. παραπάνω ἡμέτερο κείμενο: Ι. Ἡ παραγωγὴ ἐμβολίου μὲ χρήση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς) 

2. Σύμφωνα μὲ τὸ ἀνακοινωθέν, ‘’ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ δὲν εἶναι ζήτημα τόσο θεολογικὸ ἢ ἐκκλησιαστικό, ἀλλὰ κυρίως ἰατρικὸ-ἐπιστημονικό.’’

   Ἀντιθέτως, κάθε ἰατρικὴ πράξη καὶ ἐνέργεια γιὰ νὰ εἶναι θεοφιλὴς καὶ ἀκατάκριτος, ὀφείλει νὰ σέβεται τὸν ἄνθρωπο ἐξ ἄκρας συλλήψεως καὶ γενικώτερα, νὰ βρίσκεται μέσα στὸ γράμμα καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Γι’ αὐτὸ ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ εἶναι ζήτημα πρωτίστως θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ καὶ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ, μὲ τὶς προϋποθέσεις, πάνω στὶς ὁποῖες στηρίχθηκε ἡ παραγωγὴ τῶν συγκεκριμένων ἐμβολίων, συνιστᾶ ἔκπτωση ἀπὸ τὴν ὀρθὴ Πίστη καὶ ζωή.

3. Πράγματι, ὁ ἐμβολιασμὸς πρέπει νὰ ἀποτελεῖ ἐλεύθερη προσωπικὴ ἐπιλογὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου, μετὰ ὅμως, ἀπὸ ἐπισταμένη καὶ σοβαρὴ ἐνημέρωση, ἀπαλλαγμένος ἀπὸ τὸν τρόμο, ποῦ δημιουργεῖ ἡ συνεχὴς παραπληροφόρηση. ‘’Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια  ἐλευθερώσει ὑμᾶς’’.[23]

Μετὰ σεβασμοῦ

π.Σ.Κ.

[1] Λαοκόων, στην Αινειάδα του Βιργιλίου : “Τimeo Danaos et dona ferentes”

[2] The Advisory Committee (Robert S Daum, C. Estuardo Aguilar-Cordova, Donald Blair, John Coffin, James Cook, Michael Decker, Pamela S. Diaz), United states of America, Food and Drug Administration, Center for Biologics Evaluation and Research: Vaccines and Related Biological Products Advisory Committee, meeting 16-5-2001

[3] Corbett et al., Nature , 5Aug 2020.

[4] Vogel et al., bioRxiv 8 Sept 2020

[5] van Doremalen et al., Nature preprint, 30 July 2020

[6] Hayflick L, Moorhead PS (1961). “The serial cultivation of human diploid cell strains”. Exp Cell Res . 25 (3): 585–621. Hayflick L. (1965). “The limited in vitro lifetime of human diploid cell strains”. Exp. Cell Res . 37 (3): 614–636.

[7] John-Paul II, Medical Research Institute, Campaign for a Covid-19 Vaccine.

[8] Li W, et al. Angiotensin-converting enzyme 2 is a functional receptor for the SARS coronavirus. Nature. 2003;426:450-4. · Romero CA, Orias M and Weir MR. “ Novel RAAS agonists and antagonists: clinical applications and controversies.’’ Nature reviews Endocrinology. 2015;11:242-52.)

[9] Νόμπελ Ιατρικής του 2008, για την ανακάλυψη του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας.

[10] Στην εκπομπή της France Soir με τον Richard Boutry, στις 17-12-20.

[11]https://www.sciencemag.org/news/2020/12/coronavirus-may-sometimes-slip-its-genetic-material-human-chromosomes-what-does-mean?fbclid=IwAR35862FbIAYO-zzLZ4-5fsQF9Yceh5WseY3Kt21IB2kZXWKE5u7bYTONUc , ανακτήθηκε στις 02-01-2021.

[12] Richard Fisher 22nd September 2020 BBC. – Cristopher Klein 2 September 2020 https://www.history.com/news/swine-flu-rush-vaccine-election-year-1976. -ΤΑ ΝΕΑ ΤΕΑΜ, 22 Οκτωβρίου 2005.

[13] Testart Jacques, L’ oef transparent, Éd.Flammarion, Paris 1986, σελ. 35.

[14] Congrecation for the doctrine of the faith, Note on the morality of using some anti-Covid-19 vaccines. Υπογράφεται από τον Luis F. Card. Ladaria, S.I.

[15] Ιπποκράτους, Επιδημιών Α,ΧΙ.

[16] Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, Αρθρο 12.1 και 12.2(β) { Nόμος υπ΄αριθμ. 3418/ΦΕΚ 287/28-11-2005}

[17] Ιωάννης, 15,13.

[18] Διονυσίου Αλεξανδρείας, Εορταστική επιστολή προς τους εν Αλεξανδρεία αδελφούς. Περί αυτής βλ. Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική ιστορία, Ζ,22, ΒΕΠΕΣ, Τόμ. 20,σελ. 27. Πρβλ. Cypriani, De mortalilate cap. 15.

[19] Bibliotheca Augustana, Μένανδρος, Γνώμαι μονόστιχοι, 115.

[20]https://www.imkythiron.gr/index.php/eidiseis/teleftaia-nea/5449-tou-sev-mitropolitou-edessis-k-ioil-gia-tin-theia-koinonia-k-lp (ανακτήθηκε 03-01-21)
[21] Klaus Schwab, Thierry Malleret , Covid-19: The Great Reset, Paperback – July 9, 2020. (Οι παραπάνω δύο συγγραφείς, είναι ανώτερα στελέχη, του διεθνιστικού Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ (WEF)}

[22] Συνέντευξη στη Σούλα Αλεξανδροπούλου, « Καθημερινή», 02-11-1975 ( Βλ. και Ελύτης «Προφητικόν» από το Ἁξιόν εστι»).

[23] Ιωάννου, 8,32

Σεβαστή Γερόντισσα, εὐλογεῖτε.

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σας πρό καιροῦ, καί ζητῶ νά μέ συγχωρέσετε πού καθυστέρησα νά σᾶς ἀπαντήσω, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου.

Δυσκολεύομαι, πράγματι, νά ἀπαντῶ στά γράμματα, ἀλλά, ἐπειδή εἶδα τήν ἀνησυχία σας γιά ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας καί τήν καλή σας διάθεση νά ἐνεργῆτε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἀπαντῶ.

Δέν σᾶς γνωρίζω, καί εἶναι δύσκολο νά μέ συναντήσετε, ὅπως ἐπιθυμεῖτε. Στήν ἐρώτησή σας, ἄν μπορῆτε τήν ἀπάντησή μου νά τήν κοινοποιήσετε καί σέ ἄλλους, δέν ἔχω ἀντίρρηση.

Ἄλλωστε, οἱ ἀπόψεις μου γιά τόν κορωνοϊό καί τό ἐμβόλιο εἶναι γνωστές, καί αὐτά περίπου λέγω καί στούς προσκυνητές, ὅταν μέ ἐρωτοῦν.

Καθημερινῶς, «ὡς κύματα θαλάσσης κυμαινομένης» καταφθάνουν προσκυνητές στό Ἅγιον Ὄρος, καί κάποιοι μέχρι τό Κελλί μας. Ὅλοι αὐτοί, καθώς καί ὅσοι στέλνουν γράμματα, ἔχουν μία ἀγωνία καί ἕνα ἐρώτημα: «Τί θά γίνη μέ τό ὑποχρεωτικό ἐμβόλιο;». Ὅλα τά ὑπόλοιπα προβλήματα πού τούς ἔπνιγαν μέχρι τώρα τέθηκαν σέ δεύτερη μοῖρα.

Ὁ ἐξοχώτατος Πρωθυπουργός τῆς χώρας μας, στήν προσπάθειά του γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἔχει ἐπιβάλει ἕναν αὐστηρό ἔλεγχο, πού φαίνεται ὅτι ξεπερνᾶ τίς ἀντοχές τοῦ λαοῦ.

Ἐπέβαλε τά πιό αὐστηρά περιοριστικά μέτρα, τά μεγαλύτερα πρόστιμα καί τούς πιό παρατεταμένους ἐγκλεισμούς ἀπό ὅλες τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης.

Ἀναρμοδίως ἐπενέβη στά τῆς λατρείας τῆς Ἐκκλησίας, κλείνοντας τούς Ναούς καί στερώντας τούς πιστούς ἀπό τήν βοήθεια τῶν ἁγιαστικῶν Μυστηρίων μέ μέτρα ἐξαιρετικά αὐστηρά καί ἄνισα γιά τούς χριστιανούς.

Οἱ ἐνέργειές του ἀποκαλύπτουν τήν διάθεσή του νά ταπεινώση καί νά ἀποδυναμώση τήν Ἐκκλησία.

Αὐτήν τήν ἀντισυνταγματική καί παράνομη προσπάθεια τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀνέλαβαν μέ θεῖο ζῆλο νά θέσουν σέ ἐφαρμογή κάποιοι Ἐπίσκοποι, ἀπειλώντας καί ἐκβιάζοντας ἱερεῖς, μοναχούς καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ νά ἐμβολιασθοῦν. Ἔχουν αὐτήν τήν ἐξουσία νά τούς ἐκβιάζουν νά ἐμβολιασθοῦν παρά τήν θέλησή τους;

Ὁ Σωτήρας μας Χριστός θεράπευε μόνο ὅσους ζητοῦσαν τήν θεραπεία. Τούς ἄλλους ἀσθενεῖς, πρίν τούς θεραπεύση, πρῶτα τούς ρωτοῦσε: «Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;».

Οὔτε μᾶς θεραπεύει, οὔτε μᾶς σώζει χωρίς τήν θέλησή μας, καίτοι ἐπιθυμεῖ πολύ τήν σωτηρία μας. Δέν καταργεῖ τήν ἐλευθερία μας ὁ Θεός, σέβεται τό αὐτεξούσιο, πού ὁ ἴδιος μᾶς ἔδωσε. Κατά τόν ἅγιο Χρυσόστομο «Μή βουλομένους οὐ βιάζεται ὁ Θεός» (PG 51,143).

Οἱ σημερινοί «σωτῆρες» μας δέν μᾶς ὑπολογίζουν. Μέ τό πρόσχημα τῆς ὑγείας καταργοῦν τήν ἐλευθερία μας. Ὑστερα ἀπό τόν φόβο τοῦ ἰοῦ, ἦλθε ἡ τρομοκρατία ἐξ αἰτίας τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ.

Ζοῦμε δυστυχῶς τόν διχασμό, τό μῖσος καί τήν διάκριση τοῦ λαοῦ σέ κατηγορίες ἀνθρώπων. Ἡ σημερινή κατάσταση θυμίζει λίγο τήν Ἑλλάδα κατά τόν ἐμφύλιο πόλεμο. Προετοιμάζει καί προϊδεάζει τήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ὅπως τότε θά ἀποκλείωνται ἀπό τίς ἀγοραπωλησίες, τίς δημόσιες θέσεις καί τά ταξίδια ὅσοι δέν θά ἔχουν τό χάραγμα, παρομοίως, ἄν ἐφαρμοσθῆ τό πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ, θά ἀποκλείωνται ἀπό παντοῦ ὅσοι δέν θά ἐμβολιασθοῦν. Τά κοινά στοιχεῖα εἶναι φόβος, ἐξαναγκασμός, παρακολούθηση.

Τό θέμα τοῦ κορωνοϊοῦ εἶναι βεβαίως, ἐκ πρώτης ὄψεως ἰατρικό, ἔγινε, ὅμως, περισσότερο πολιτικό ϙπιό πολύ ὁμιλοῦν οἱ πολιτικοί καί οἱ δημοσιογράφοιϙ, εἶναι καί οἰκονομικό, καί ἔγινε ἄριστο μέσο ἐπιβολῆς καί ἐλέγχου. Ὁπωσδήποτε, εἶναι καί πνευματικό, καθότι μέ τήν πρόφασή του καταργεῖται τό αὐτεξούσιό μας ἐνῶ γιά τήν παρασκευή τοῦ ἐμβολίου χρησιμοποιήθηκαν κύτταρα ἀπό ἐκτρωμένο ἔμβρυο.

Ὑπάρχουν διαδιδόμενες μαρτυρίες, οἱ ὁποῖες συνεχῶς αὐξάνουν, ὅτι στά ἀεροδρόμια ὑπάρχει μηχάνημα πού ἀναγνωρίζει τούς ἐμβολιασμένους καί ὅτι σέ ὁρισμένα κινητά τηλέφωνα μέ μιά συγκεκριμένη ἐφαρμογή, ὅταν πλησιάση ἐμβολιασμένος, ἐμφανίζεται ἕνας δωδεκαψήφιος ἀριθμός, στοιχεῖα ἀποδεικτικά ὅτι μέσῳ τοῦ ἐμβολίου μπορεῖ ὁ ἐμβολιασμένος νά παρακολουθῆται.

Γι’ ὅλα αὐτά θά μᾶς διαφωτίσουν οἱ εἰδικοί καί πιστεύω ὅτι ὁ Θεός θά ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια.

Διατέθηκαν πολλά χρήματα καί ἔγινε πολλή διαφήμιση γι’ αὐτό τό περίφημο ἐμβόλιο. Ἀρκετοί τό ἔκαναν μέ τήν πρόθεση νά προστατέψουν τήν ὑγεία τους. Δικαίωμά τους. Εὐχώμαστε εἰλικρινά κανείς ἀπό τούς ἐμβολιασθέντες νά μήν πάθη τίποτε.

Ἄς ἀφήσουν, ὅμως, ἥσυχους καί ἐλεύθερους τούς ἀνθρώπους νά ἀποφασίσουν. Ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, κανείς δέν πρέπει ϙκαί δέν ἔχει τό διακαίωμαϙ νά τούς ἐξαναγκάση μέ ὁποιονδήποτε τρόπο νά ἐμβολιασθοῦν.

Δέν εἴμαστε γενικῶς κατά τῶν ἐμβολίων. Τά παλαιά δοκιμασμένα ἐμβόλια ἔσωσαν πολλούς. Τά νεώτερα ἔχουν ἀρκετές ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες. Γι’ αὐτό εἰδικά τό ἐμβόλιο οἱ ἄνθρωποι ἔχουν δικαιολογημένους φόβους.

Εἶναι ἕνα ἐμβόλιο πού ἀκόμα πρίν τήν παρασκευή του ἔγινε μέ νόμο ὑποχρεωτικό, ἦραν τίς εὐθύνες καί τίς ἀποζημιώσεις ἀπό τίς παρασκευάστριες ἑταιρεῖες, τόσο γρήγορα τέθηκε σέ χρήση χωρίς νά δοκιμασθῆ ἐπαρκῶς, δέν καλύπτει πλήρως τούς ἐμβολιασμένους, καί κάθε μέρα πληροφορούμαστε σοβαρές παρενέργειες καί θανάτους ἐμβολιασμένων. Αὐτά τά στοιχεῖα τά μαθαίνομε ὄχι μόνο ἀπό στατιστικές ἀλλά καί ἀπό ἀνθρώπους γνωστούς καί συγγενεῖς.

Ὅπως θρηνήσαμε τόν θάνατο γνωστῶν καί συγγενικῶν προσώπων ἀπό τόν κορωνοϊό, ἔτσι τώρα θρηνοῦμε γιά ἀρρώστους καί πεθαμένους ἀπό τό ἐμβόλιο. Ἀπό τήν Σκύλλα (ἰό) ἡ μόνη λύση εἶναι νά πᾶμε στήν Χάρυβδη (ἐμβόλιο προβληματικό); Δέν ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό;

Δέν εἶμαι γιατρός γιά νά ἐκφέρω γνώμη. Γνωρίζω, ὅμως, γιατρούς πού ἀντιμετώπισαν ἐπιτυχῶς μέ ἀντιβιώσεις, βιταμίνες καί ἄλλα φάρμακα τούς νοσήσαντες ἀπό τόν ἰό. Γιατρός γνωστός μου ἔδωσε ἀντιβίωση καί ἄλλα φάρμακα σέ ἑκατοντάδες ἀσθενεῖς καί κανείς δέν πέθανε.

Ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό, ἀλλά κάποιοι δέν τήν θέλουν. Μόνο τό ἐμβόλιο προβάλλουν. Διάβασα τίς γνωστές δηλώσεις τοῦ Γάλλου ἐπιστήμονα Luc Antoine Montagnier, κατόχου τοῦ βραβείου Νόμπελ, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὑπάρχουν ἀποτελεσματικές θεραπεῖες πού εἶναι καί φθηνές, ὅπως ἡ ἀζιθρομυκίνη καί ἡ ὑδροξυχλωροκίνη. Τό ἐμβόλιο δέν εἶναι θεραπεία. Ἡ ἔρευνα πρέπει νά στραφῆ πρός τήν θεραπευτική ἀντιμετώπιση».

Ἄν ὄντως ἦταν ἐπαρκῶς δοκιμασμένο καί προφύλασσε ἀποτελεσματικά χωρίς παρενέργειες καί θανάτους, ὁ κόσμος θά ἐπληροφορεῖτο ἐσωτερικά καί δέν θά χρειαζόταν ὅλη αὐτή ἡ προπαγάνδα καί ἡ πίεση.

Μόνοι τους θά ζητοῦσαν τό ἐμβόλιο. Ἀρκετά ταλαιπωρήθηκε ὁ λαός μας ἀπό αὐτήν τήν ἐπώδυνη ἱστορία τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἄς ἀφήσουν, ἐπί τέλους, τόν καθένα νά ἐνεργήση ἐλεύθερα κατά τήν κρίση του, χωρίς πιέσεις.

Στά δύσκολα χρόνια πού ζοῦμε, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή, ἡ καταφυγή μας καί ἡ σωτηρία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὄχι μόνο ἡ κιβωτός πού μᾶς σώζει, ἀλλά εἶναι γιά τά δύσκολα.

Ὅπου ἡ ἐπιστήμη καί ἡ ἀνθρώπινη προσπάθεια ἀδυνατοῦν νά βοηθήσουν, ἡ Ἐκκλησία, ὅταν χρησιμοποιήση τά πνευματικά της μέσα καί τά δικά της σωτήρια φάρμακα, κάνει τά ἀδύνατα δυνατά καί θεραπεύει κάθε ἀσθένεια καί δύναται νά ἐξαφανίση κάθε ἐπιδημία, ὅσο μεταδοτική καί θανατηφόρα καί ἄν εἶναι αὐτή, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησιαστική μας ἱστορία.

Ὅπως ἡ κιβωτός τοῦ Νῶε, πού προεικόνιζε τήν Ἐκκλησία, περιεῖχε ζῶα καθαρά καί μή καθαρά, ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία μας περιλαμβάνει ἁγίους καί ἁμαρτωλούς, δικαίους καί ἀδίκους, μασκοφόρους καί μή, ἐμβολιασμένους καί μή.

Ὅλοι χωρᾶνε στόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Ἔμεῖς δέν πρέπει νά χωρίζωμε τούς ἀνθρώπους, οὔτε νά θεωροῦμε τούς ἐμβολιασμένους σάν χαραγμένους ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ.

Οὔτε πάλι οἱ ἐμβολιασμένοι νά ἐλέγχουν καί νά πιέζουν ἀφόρητα ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, ὅπως συνήθως συμβαίνει.

Ἴσως στό μέλλον, ὅταν ἀποκαλυφθῆ ἡ ἀλήθεια γιά τό ἐμβόλιο, πολλοί νά μετανοιώσουν πού τό ἔκαναν, ὅπως ἤδη μετάνοιωσαν μερικοί. Ἤδη ἀνακοινώθηκε ὅτι δύο γνωστές ἑταιρεῖες, ἀπέσυραν τά ἐμβόλιά τους ὡς ἐπικίνδυνα.

Μέ τέτοια ἐμβόλια ὁ Πρωθυπουργός προσπαθεῖ νά κτίση τό πολυδιαφημισμένο τεῖχος τῆς ἀνοσίας; Καί γιά ὅσους ἔπαθαν ἀνήκεστη βλάβη τῆς ὑγείας τους καί γιά ὅσους πέθαναν, δέν ἔχει εὐθύνη;

Παίζουν μέ τήν ὑγεία καί τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων; Εἶναι δυνατόν πλέον νά πιστέψομε ὅτι αὐτοί ἐνδιαφέρονται γιά τήν ὑγεία μας;

Σεβαστή Γερόντισσα. Μέ αὐτά τά λίγα ἀποτυπώνω τόν πόνο μου καί ἀπαντῶ στήν ἐρώτησή σας, πού εἶναι παρόμοια μέ τήν ἀγωνία καί τόν προβληματισμό πλήθους ἀνθρώπων. Ἀνησυχῶ γιά τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ μας.

Τά κόμματα ἀνέκαθεν κομμάτιαζαν καί χώριζαν τόν λαό. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἑνώνει μεταξύ μας σέ ἕνα σῶμα μέ κεφαλή τόν Χριστό. Ἀκόμα καί τό ὄνομα Ἐκκλησία εἶναι ὄνομα ἑνότητος. Ἡ ἱστορία διδάσκει ὅτι ὅσες φορές ὁ λαός χωρίστηκε, ἐπακολούθησε καταστροφή.

Ὅσες φορές οἱ ἐχθροί τοῦ Ἔθνους μας σχεδίαζαν καί «ἐμελέτησαν κακά» γιά μᾶς, προηγουμένως παρασκεύαζαν τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ.

Πρίν τήν Ἅλωση τόν εἶχαν διαιρέσει μέ ψευδοενώσεις σέ ἑνωτικούς καί σέ ἀνθενωτικούς· πρίν τήν Μικρασιαστική καταστροφή σέ Βασιλικούς καί σέ Βενιζελικούς· πρίν τόν ἐμφύλιο πόλεμο διακρίνονταν σέ κομμουνιστές καί σέ Ἐθνικόφρονες καί πρίν τήν εἰσβολή τῶν Τούρκων στήν Κύπρο, ὁ λαός εἶχε χωρισθῆ σέ Μακαριακούς καί Ἀντιμακαριακούς.

Σέ παρόμοιες περιπτώσεις ἡ λύση δέν εἶναι ἡ ὑποταγή τῆς Ἀληθείας, στήν πλάνη χάριν τῆς ἑνότητος, ἀλλά ὁ ἀνιδιοτελής ἀγῶνας γιά τήν ἐπικράτηση τῆς Ἀληθείας ἡ ὁποῖα μᾶς ἐλευθερώνει.

Ἔχομε ἀνάγκη ἀπό μετάνοια καί προσευχή γιά νά δώση ὁ Θεός τέλος στήν δοκιμασία. Τό Ἅγιο Πνεῦμα πού γιορτάζομε τήν ἐπιφοίτησή Του, «καλεῖ πάντας εἰς ἑνότητα».

Ἐπειδή εἶναι καί Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, εἴθε νά μᾶς ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια γιά τά ἐμβόλια.

Εὔχομαι ὁ τριαδικός Θεός νά δίνη τήν χάρη Του σέ ὅσους ἐνεργοῦν μέ πόνο καί εἰλικρίνεια γιά τήν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων, σέ ὅσους σέβονται τήν ἐλευθερία καί σέ ὅσους ἀγωνίζονται γιά τήν ἑνότητα τοῦ λαοῦ, δίνοντας ἐλπίδα καί ἐνισχύοντας τήν πίστη του.

Μέ τήν ἐν Χριστῷ φιλαδελφία μου
καί ἄπειρες εὐχές

Ἱερομ. Εὐθύμιος
Καλύβη Ἀναστάσεως
Ἅγιον Ὄρος
7/20 Ἰουνίου 2021

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος  τελέστηκε με εκκλησιαστική λαμπρότητα και αρκετό κόσμο που ήρθε από όλες τις ενορίες της Λαμίας το πανηγύρι της Αγίας Τριάδος στον αύλειο χώρο της Χριστιανικής Εστίας στην πλατεία Διάκου.

Το απόγευμα της Κυριακής 20 Ιουνίου έγινε ο πανηγυρικός Εσπερινός με Αρτοκλασία και θείον Κήρυγμα.

Στο τέλος δόθηκε σε όλους τους εκκλησιαζομένους ο ευλογημένος άρτος της Αρτοκλασίας καθώς και το καθιερωμένο λουκούμι για ευλογία.

Το πρωί της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος 21 Ιουνίου έγινε  ο Όρθρος και η κατανυκτική θεία Λειτουργία.

Και τις δύο φορές κηρύχθηκε ο θείος λόγος υπό του εντεταλμένου Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος αρχιμ. π. Σεραφείμ Ζαφείρη εκπροσώπου του Σεβασμιωτάτου K. κ. Συμεών. Το μεν απόγευμα με θέμα ΕΔΕΜ ΒΑΒΕΛ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ και το πρωί με θέμα ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας και τη διανομή του Αντιδώρου δόθηκε δεξίωση σε όλους με καφέ, γλυκό και κέρασμα, καθώς και από μια ωραιοτάτη εικόνα διακοσμημένη με κουκουνάρια  στους χώρους της Χριστιανικής Εστίας. Είθε Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ να μας  αγιάζει και να  φωτίζει το λαό μας να βαδίζει στα αχνάρια των πατέρων της εκκλησίας μας, και να ανορθώσει την δόξα της πατρίδος μας.  

Ὁ γέροντας Εὐθύμιος στὴν Καψάλα Ἁγίου Ὄρους δημοσίευσε στὶς 14 Ἀπριλίου ἕνα κείμενο μὲ ἀφορμὴ τὸν κορωνοϊό καὶ τὰ μέτρα γι’ αὐτόν.

Αὐτό, δηλαδὴ τὸ νὰ δημοσιεύσει κείμενο, συνέβη πρώτη φορά, καθὼς τοῦ τὸ ἐπέβαλε ἡ ἀνάγκη, ὅπως ὁ ἴδιος ἐξηγεῖ, γιὰ νὰ μὴν προκύψει ζημιά, ἀπὸ διάφορες φήμες ποὺ ἀκούγονταν ὅτι εἶπε τὸ ἕνα ἤ τὸ ἄλλο ἐπὶ τοῦ θέματος, χωρὶς ὅμως νὰ ἀνταποκρίνονται ἐπακριβῶς στὸ τὶ πραγματικὰ ἔχει πεῖ, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ προκύπτει σύγχυση («κάποιοι ἀνεύθυνα καὶ ψευδῶς διέδωσαν», «χωρίς τὴν ἄδειά μου ἀνήρτησαν συζητήσεις μου μὲ ἀνακριβεῖς καὶ ἀντικρουόμενες ἀπόψεις μου»).

Ἐπίσης, ἐξηγεῖ ξεκάθαρα ὅτι ὅσα δημοσιεύει εἶναι προσωπική του ἄποψη καὶ δὲν ἔχει τὴν διάθεση νὰ τὴν ἐπιβάλλει σὲ ἄλλους («ἐντελῶς προσωπική, χωρίς διάθεση νὰ τὴν ἐπιβάλλω καὶ σὲ ἄλλους»).

Στὴν συνέχεια λοιπὸν γράφει ὅτι ἡ Ἐκκλησία μὲ τὰ μέτρα ποὺ τῆς ἐπιβλήθηκαν ἀπὸ τὴν Πολιτεία ταπεινώθηκε, ἀποδυναμώθηκε καὶ δεσμεύτηκε.

Γράφει ἐπίσης τὸ γνωστὸ στοὺς πάντες ὅτι «Παλαιώτερα σὲ παρόμοιες περιπτώσεις θανατηφόρων ἐπιδημιῶν τελοῦσε ἁγιασμοὺς καὶ ἔκανε λιτανεῖες ἱερῶν εἰκόνων καὶ ἁγίων λειψάνων» καὶ μὲ τὴν κοινὴ λογική, ἀλλὰ καὶ πίστη διερωτάται: «Γιατὶ καὶ σήμερα νὰ μὴν γίνωνται αὐτά;

«Μή οὐκ ἰσχύει ἡ χείρ Κυρίου» νὰ μᾶς βοηθήση καὶ σήμερα;». Καὶ στὴν συνέχεια παραθέτει ἕνα θαῦμα τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους.

Μετὰ ἐπαναλαμβάνει αὐτὸ ποὺ ἀναφέρει σὲ ἐπίσημη ἐπιστολή του στὴν Ὑπουργὸ καὶ στὴν Κυβέρνηση καὶ ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος ὅτι «Οὔτε ὁ Διοκλητιανός, οὔτε οἱ Τοῦρκοι, οὔτε οἱ κομμουνιστές στὴν Ρωσσία, οὔτε οἱ Γερμανοὶ στὰ χρόνια τῆς κατοχῆς κατάφεραν νὰ παύσουν τὴν θεία Λειτουργία καὶ τὴν προσέλευση τῶν πιστῶν γιὰ τὴν θεία Κοινωνία».

Καὶ φέρνει τὸ παράδειγμα ἄλλων χωρῶν: «τὴν ἴδια ὥρα ποὺ ἐδῶ ὅλα σιωποῦν ἀπὸ φόβο, στὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τῆς Σερβίας, Βουλγαρίας καί Γεωργίας γίνεται ἡ λατρεία ἀπρόσκοπτα, οἱ ναοὶ εἶναι ἀνοιχτοί, τελεῖται ἡ θεία Λειτουργία καὶ δὲν φοβοῦνται οἱ πιστοὶ μὴν προσβληθοῦν ἀπὸ τὸν ἰό».

Συνεχίζει γράφοντας γιὰ τὴν ἀντισυνταγματικότητα τῶν μέτρων ἐπὶ τῆς ὁποίας ἀρθρογράφησε ἐπανειλημμένα ὁ καθηγητῆς Δρ. Κυριάκος Κυριαζόπουλος, κατοχυρωμένα μὲ πλήρη σειρὰ ἀδιάσειστων ἐπιχειρημάτων, ἐνῶ τονίζει καὶ τῶν ἀρνητικὸ ρόλο τῶν συστημικῶν ΜΜΕ.

Καὶ καταλήγει ὅτι ναὶ μὲν πρέπει νὰ προστατέψουμε τὴν δική μας ὑγεία καὶ τῶν ἄλλων, ὅμως χωρὶς νὰ φοβόμαστε, γιατί «στὴν κατάσταση τοῦ φόβου ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ σκεφθῆ καὶ νὰ ἐνεργήση λογικὰ καὶ διακριτικά».

Καὶ ἔδωσε ἕνα παράδειγμα μὲ τὸν Ἅγιο Παΐσιο, ποὺ ἄν καὶ δὲν ἐπρόκειτω γιὰ ἐπιδημία, ἀλλὰ γιὰ τὴν ραδιενέργεια μετὰ τὸ πυρηνικὸ ἀτύχημα στὸ Τσερνομπίλ, εἶχε πεῖ «νὰ κάνωμε τὸν σταυρό μας καὶ νὰ τρῶμε ἄφοβα, δίνοντας ὁ ἴδιος πρῶτος τὸ παράδειγμα».

Καὶ προσθέτει «Ἄν ζοῦσε σήμερα εἶναι ἀδιανόητο νὰ τὸν βλέπαμε μὲ μάσκα καὶ γάντια, νὰ ἔχη στὴν τσέπη του τὸ μπουκάλι μὲ τὸ οἰνόπνευμα καὶ νὰ ἀποφεύγη τοὺς ἀνθρώπους ἤ νὰ τοὺς μιλᾶ ἀπὸ ἀπόσταση».

Προφανῶς ἐδῶ ὁ γέροντας Εὐθύμιος δὲν ἐννοεῖ νὰ μὴν φοράμε μάσκα καὶ γάντια, ἀλλὰ ὅτι ἄν ὁ Ἅγιος ζοῦσε τώρα, δὲν θὰ τὸ ἔκανε αὐτό.

Καὶ γράφει ὅτι ἄν ζοῦσε σήμερα θὰ ἐλυπόταν γιὰ τὸ κλείσιμο τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἀλήθεια ὑπάρχει κανένας ἁπλὸς πιστὸς ποὺ πιστεύει ὅτι ἅν ζοῦσε ὁ Ἅγιος σήμερα θὰ χαιρόταν γιὰ τὸ κλείσιμο τῶν Ἐκκλησιῶν; Εἶναι δυνατόν;

Μετὰ ὁ γέροντας Εὐθύμιος ἀναφέρεται στὸ θέμα τοῦ ἐμβολίου, ὅπου γράφει: «Ἐμεῖς ἀρνούμαστε νὰ κάνωμε τὸ ἐμβόλιο. Ὅποιος φοβᾶται, ἄς κάνη ὅσα ἐμβόλια θέλει, ἀλλὰ νὰ γνωρίζη ὅτι μπορεῖ νὰ ἔχη ἀπρόβλεπτες βαρειὲς παρενέργειες» καὶ δίνει μερικὰ παραδείγματα.

Τὶ λάθος λέει; Ὑπάρχει κανεῖς ποὺ νὰ μὴν γνωρίζει ὅτι τὰ ἐμβόλια μπορεῖ νὰ ἔχουν καὶ παρενέργειες; Πόσα καὶ πόσα δὲν λέγονται γι’ αὐτό, γιατὶ πολλὰ ἔχουν γίνει.

Μπορεῖ νὰ ἔχουν παρενέργεια σὲ κάποιον, ἤ μπορεῖ, καὶ εἶναι τὸ πιὸ πιθανόν, νὰ μὴν ἔχουν. Δὲν λέει κάτι ἄλλο ὁ γέροντας, οὔτε καὶ ἐπιβάλλεται σὲ κανέναν νὰ μὴν κάνει τὸ ἐμβόλιο. Ἁπλὰ ὅμως θέλει νὰ τονίσει αὐτὸ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι αὐτονόητο γιὰ κάθε πιστό: «Ἄν δέν φυλάξη ὁ Θεός, τὶ μποροῦν νὰ κάνουν τὰ ἐμβόλια καί τά φάρμακα;» καὶ προσθέτει «Ἐμεῖς ἔχομε ἀνώτερα ἐμβόλια καὶ «φάρμακα ἀθανασίας», τὰ ἅγια Μυστήρια.

Γιατροὺς δοκιμασμένους καὶ εἰδικοὺς γιὰ τὸν ἰό, τὸν ἅγιο Χαράλαμπο, τὸν ἅγιο Βησσαρίωνα Δουσίκου, ποὺ εἶναι γιὰ τὴν πανώλη καὶ τόσους ἄλλους Ἁγίους».

Ὡς τελευταῖο πράγμα ἀναφέρεται σὲ αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο ὑπάρχει ἕνας κατακλυσμὸς ἄρθρων ἀπὸ πολλὲς πλευρὲς γιὰ τὸ τὶ κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸν κορωνοϊό, ὡς πρὸς τὸ πῶς μποροῦν οἱ «ἀρμόδιοι» νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν περίσταση, ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ αὐτόν: «Κορυφαῖοι γιατροί καί ἐπιστήμονες ἐπισημαίνουν ὅτι αὐτὰ ποὺ γίνονται εἶναι τὲστ πειθαρχίας γιὰ νὰ χειραγωγοῦν τοὺς ἀνθρώπους ἐκεῖ ποὺ θέλουν».

Καὶ γράφει συγκεκριμένα παραδείγματα πολιτικῶν ποὺ τὸ ἀποδεικνύουν ξεκάθαρα μὲ ὅσα ὑποστηρίζουν δημοσίως: «Ἡ πανδημία τοῦ κορονοϊοῦ ἀνέδειξε τὴν ἀνάγκη μιᾶς παγκόσμιας δημοκρατικῆς διακυβέρνησης» (Γιώργος Παπανδρέου) καί «νὰ ἔχη ὁ κάθε ἄνθρωπος ἕνα μικροτσὶπ γιὰ νὰ ἔχη βιομετρικὰ δεδομένα σὲ σχέση μὲ τὸν ἰὸ ἤ μὲ ἄλλες ἐπιδημικὲς μετρήσεις» (Εὐάγγελος Βενιζέλος), καταλήγοντας «Αὐτούς τούς ἀνθρώπους πού μᾶς ὑποδούλωσαν στούς ξένους δανειστές καί τώρα μᾶς ὁδηγοῦν στήν σκλαβιά τοῦ Ἀντιχρίστου, εἶναι δυνατόν νά τούς ἐμπιστευθοῦμε;».

Ἐδῶ ἄς προσέξουμε ἰδιαίτερα τὸ λόγο τοῦ πατρός Εὐθυμίου. Ταιριάζει ἤ δὲν ταιριάζει μὲ τὸ λόγο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου;

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος δὲν μᾶς ἔχει μιλήσει γιὰ τοὺς ἔσχατους καιροὺς καὶ μᾶς ἔχει ἀφήσει ἱερὰ παρακαταθήκη, ὄχι μόνο νὰ μὴν σφραγιστοῦμε, ἀλλὰ οὔτε κὰν νὰ δεχθοῦμε ταυτότητα, ἄν αὐτὴ ἔχει πάνω τὸν ἀριθμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου;

Καὶ ἀναφέρει ὁ γέροντας καὶ τὶ εἶχε πεῖ ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τὶς μελλοντικὲς δυσκολίες: «Μόνο μὲ καλὴ πνευματικὴ ζωὴ θὰ τὰ βγάλωμε πέρα».

Ἐδῶ εἰδικὰ θέλουμε νὰ σχολιάσουμε, ὅτι πρῶτον ἀπὸ ὅλους αὐτὸν τὸν λόγο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου πρέπει νὰ τὸν ἔχουμε σήμερα, ὅπως τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο.

Καὶ καταλήγει ὁ γέροντας τῆς Καψάλας: «Ἐπέτρεψε ὁ Θεός γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας αὐτήν τήν μεγάλη δοκιμασία. Ἔχομε ἀνάγκη ἀπό εἰλικρινῆ μετάνοια, ὑπομονὴ ἀνεξάντλητη καὶ προσευχὴ ἀδιάλειπτη, ἡ ὁποία ἐνισχύει τὴν Πίστη μας».

Δὲν μιλάει σωστά, οὐσιαστικὰ καὶ πατερικὰ ἐδῶ; Καὶ κλείνει μὲ τὶς ἁγίες εὐχές του, ποὺ ὅλοι ἔχουμε τόσο ἀνάγκη.

Ὅταν μελέτησα τὸ κείμενο τοῦ γέροντα Εὐθυμίου χάρηκα πολὺ καὶ ὠφελήθηκα. Δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ μὲ ὠφελοῦν οἱ λόγοι του, ἀλλὰ εἶναι πρώτη φορὰ ποὺ τοὺς εἶδα καὶ γραπτῶς.

Τὸ ἴδιο πίστεψα ὅτι ὠφελήθηκε καὶ χάρηκε και πλήθος πιστῶν, καὶ δὲν μποροῦσα οὔτε κὰν νὰ διανοηθῶ ὅτι θὰ ἐνοχλοῦσε κάποιους ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα ρασοφόρους.

Ἐπειδὴ σκοπὸς μου δὲν εἶναι κάποια προσωπική ἀντιπαράθεση, ὅπως ἀποδεικνύουν ὅτι εἶναι αὐτῶν, ἀλλὰ νὰ ἀπαντήσω στὴν ἀδικία εἰς βάρος τοῦ γέροντα, δὲν θὰ ἀναφερθῶ ὀνομαστικά.

Ξεκίνησαν λοιπὸν μὲ τὰ ἐξῆς ὑβριστικὰ καὶ ἀδιανόητα γιὰ τὸν συγκεκριμένο σεβαστὸ καὶ ἀγαπητὸ γέροντα: «ζουν τη δαιμονική γλυκιά ψευδαίσθηση της αυθεντίας, αφού άφησαν, ή και θεοστυγώς καλλιέργησαν το να ‘τους βγεί το όνομα’ του αγίου ή του φωτισμένου.

Στο τέλος και οι ίδιοι το πίστεψαν και φυσικά όταν δουν τα σκούρα δεν μπορούν να το διαχειριστούν όχι απλά απαθώς, αλλά ούτε καν στα πεζά συνήθη ανθρώπινα μέτρα». Ἀπὸ ποὺ βγαίνει τὸ συμπέρασμα περὶ ψευδαίσθησης τῆς αὐθεντίας, γιατὶ ὁ γέροντας ἐξ ἀρχῆς, ὅπως προαναφέραμε, δήλωσε ὅτι ὅσα γράφει τὰ γράφει ὡς προσωπική του ἄποψη, τὴν ὁποία δὲν θέλει νὰ τὴν ἐπιβάλλει σὲ κανέναν;

Ὅσοι γνωρίζουν τὸν γέροντα καὶ ἔχουν βοηθηθεῖ σὲ σοβαρότατα ζητήματά τους ἀπὸ αὐτὸν μποροῦν νὰ κρίνουν τὶς παραπάνω κατηγορίες.

Συνέχισαν νὰ ἀναφέρονται στὸν γέροντα μὲ προσβλητικὸ καὶ εἰρωνικὸ ὕφος τοῦ τύπου: «Δεν παρακολουθεί ο π. Ευθύμιος ή δεν τον πληροφορούν οι δικοί του για τις καθημερινές υπεύθυνες ανακοινώσεις των ειδημόνων λοιμοξιολόγων σε όλο τον κόσμο και στην Πατρίδας μας…» καὶ «Μέσα στην ασφάλεια του σκητιώτικου μονυδρίου του και την επιλεγείσα από τον ίδιο ησυχία για πνευματική ζωή, δεν έχει συνειδητοποιήσει την οσμή του θανάτου που αοράτως περιφέρεται κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα και από εκεί μεταδίδεται και στην επαρχία…».

Ἀλήθεια ἀπὸ ποὺ βγαίνουν αὐτὰ τὰ συμπεράσματα περὶ μὴ ἐνημέρωσης καὶ μὴ συνειδητοποίησης τοῦ γέροντα, γιατὶ ἐμεῖς τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο ἔχουμε ἀντιληφθεῖ γιὰ αὐτόν.

Γράφουν: «Όταν σε άλλα κράτη πεθαίνουν κατά χιλιάδες κάθε μέρα άνθρωποι όλων των ηλικιών και μάλιστα ηλικιωμένοι και ευπαθείς ομάδες, επειδή οι κυβερνήσεις τους άργησαν να πάρουν περιοριστικά μέτρα προς αποφυγή του συγχρωτισμού, ποια εκκλησιαστική αρχή θα έκανε την απερισκεψία να κάμει πολυπληθείς λιτανείες και προσκυνήσεις ιερών εικόνων και λειψάνων;

Πώς θα βάσταζε το συνειδησιακό βάρος από την εξάπλωση του θανατικού που σίγουρα θα γινόταν;»

Εἴδαμε καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς προσπάθειας νὰ γίνουν ὁλιγομελεῖς λιτανείες μὲ περιοριστικὰ μέτρα, οἱ ὁποῖες τελικά, εἶτε δὲν δώθηκε ἄδεια καὶ ἀπαγορεύτηκαν νὰ γίνουν, εἶτε ἄν ἐπιδιώχθηκαν χωρὶς ἄδεια, ἔλαβαν παραφουσκωμένα πρόστιμα καὶ κατασχέσεις πινακίδων (περίπτωση Αἰγίου), ἐνῶ γιὰ τὴν Θεία Κοινωνία εἴδαμε καὶ σύρσιμο στὸν Εἰσαγγελέα (περίπτωση Μητροπολίτου Νεκταρίου καὶ π. Γεωργίου Σχοινά).

Τὸ νὰ λέμε βέβαια ὅτι ἄν γινόνταν λιτανείες καὶ προσκυνήματα θὰ ἐξαπλώνοταν τὸ θανατικὸ καὶ θὰ εἴχαμε συνειδησιακὸ βάρος πρόκειται γιὰ κραυγαλέα ὁλιγοπιστία, ἄν ὄχι βλασφημία.

Τὸ θανατικὸ πάντως ἀπὸ ὅτι ἀποδείχθηκε, ὄντως δὲν ἐξαπλώνεται μὲ ὑπαίθριες συναυλίες, κινούμενες πάνω σὲ φορτηγά, ὅπως αὐτὴν τῆς Πρωτοψάλτου, ποὺ τὴν χαιρέτισε μέσα στὸ συνωστισμένο πλήθος καὶ ὁ Πρωθυπουργός.

Τότε, οὔτε μέτρα δὲν χρειάζονται καθόλου, ὑπάρχει πλήρης ἀσφάλεια!

Συνεχἰζουν τὴν προσβολὴ πρὸς τὸν γέροντα: «Εκείνος μέσα στο ασφαλές καλογερικό του κατάλυμα, τί έχει να φοβηθεί;», ἐνῶ λένε γιὰ τὸν Ἅγιο Παΐσιο: «θα έκανε υπακοή στην Εκκλησία σε ό,τι έχει αποφασίσει σε συνεργασία με την Πολιτεία».

Ἐδῶ βέβαια ὡς Ἐκκλησία ἐννοοῦν τὶς ἀποφάσεις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας. Δόξα ὁ Θεός, πολλὲς φορὲς κάναμε ἀνυπακοὴ μέσα στὴν Τεσσαρακοστὴ καὶ μπορέσαμε καὶ ἐκκλησιαστήκαμε καὶ κοινωνήσαμε, διαφορετικὰ ἀκόμα θὰ μᾶς ἔδερναν οἱ τύψεις τῆς συνειδήσεως μὲ αὐτὲς τὶς ἐντολὲς ποὺ μᾶς δώσανε.

Γράφουν: «Την Εκκλησία που ασεβώς χαρακτηρίζει ο π. Ευθύμιος ‘ταπεινωμένη όσο ποτέ άλλοτε, αποδυναμωμένη και δεσμευμένη από την πολιτεία’».

Ποιὰ ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἀσέβεια δηλαδή; Τουλάχιστον ὅσον ἀφορὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία, αὐτὸ εἶναι πλήρως ἀλήθεια.

Ἐπίσης γράφουν ἐκ μέρους τοῦ Ἁγίου Παϊσίου: «δεν θα έκρινε και δεν θα κατέκρινε -μάλιστα από διαδικτύου δίκην διαγγέλματος – τις σωτήριες αποφάσεις της Πολιτείας τις οποίες εγκωμιάζουν έγκυρα μέσα ενημέρωσης παγκόσμιας εμβέλειας και προσωπικότητες διεθνώς».

Ἐμεῖς πιστεύουμε ὅτι ὅσον ἀφορὰ τὰ μέτρα γιὰ τὴν Ἐκκλησία, δηλαδὴ τὸ κλείσιμό τους, ὁ Ἅγιος θὰ εἶχε σηκώσει μπαϊράκι.

Ὁ Ἅγιος δὲν ἦταν βέβαια νερόβραστος, καὶ οὔτε ἤθελε τοὺς νερόβραστους.

Καὶ συνεχίζουν γιὰ τὸν Ἅγιο: «Και πάντως δεν θα συμφωνούσε με το κείμενο του π. Ευθυμίου». Μὰ πότε τέλος πάντων ὁ Ἅγιος τοὺς διόρισε ἐκπρόσωπούς του, νὰ κρίνουν ἐκ μέρος του, ἀκόμα καὶ σεβαστὰ πρόσωπα, ὅπως ὁ ἀγαπητὸς γέροντας τῆς Καψάλας;

Ἀκολουθεῖ παρακάτω μιὰ ὁλόκληρη παράγραφο μὲ σκοπὸ νὰ ἐλέγξει τὸ γέροντα: «Από την Εκκλησία αντλεί και την ιερωσύνη δια της χειροτονίας του ο π. Ευθύμιος, αλλά και αυτή τη μοναχική κουρά του την οποία τέλεσε κάποιος ιερεύς, όπως και το βάπτισμά του που τέλεσε κάποτε άλλος Ιερεύς.

Αυτή λοιπόν η Εκκλησία που έχει την ποιμαντική ευθύνη, δεν ζήτησε τη γνώμη του, πολύ δε περισσότερο την άδειά του για το τι θα έπραττε.

Και φυσικά δεν τον τιμά η λεγόμενη ‘παρέμβασή’ του από το διαδίκτυο. Ως αγιορείτης δε, εκκλησιαστικά ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο έχει αποφανθεί για το θέμα, και η απόφασή του εφαρμόζεται στις τοπικές Εκκλησίες του κλίματός του.

Έργο του εν λόγω Ιερομονάχου είναι μόνο τα μοναχικά του καθήκοντα και τα λειτουργικά του ως ιερέως, καθώς και η φροντίδα των υποτακτικών του Μοναχών μέσα στο χώρο της ασκήσεώς του, δηλαδή του σκητιώτικου μονυδρίου του που είθισται να αποκαλείται καλύβη, που πάλι η Εκκλησία στην οποία ανήκει του έδωσε δια της κυριάρχου Μονής.

Η αληθής μοναχική συνείδηση συμβαδίζει πάντα με το γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα. Κανείς που θεωρεί τον εαυτό του μέλος της Εκκλησίας του Χριστού δεν είναι αυτόνομος και αναρχικός».

Μὲ ἄλλα λόγια ἐπιτιμοῦν ἐδῶ τὸν γέροντα νὰ κάθεται στὴν Καλύβη του καὶ νὰ μὴν μιλάει. Προσοχὴ ἐδῶ: Αὐτὸ τὸ λένε ἐκείνοι ποὺ τρέχουν ἀπὸ βήμα σὲ βήμα, νὰ μιλήσουν δημοσίως, εἶτε προφορικῶς σὲ ὁμιλίες, εἶτε γραπτῶς σὲ ἱστολόγια. Αὐτοί, λοιπόν, νὰ ὁμιλοῦν ὅποτε θέλουν, ὁ γέροντας Εὐθύμιος ὅμως κακῶς ἔγραψε μιὰ φορὰ ἕνα κείμενο καὶ αὐτός! Γιατὶ ὅμως δύο μέτρα καὶ δύο σταθμά; Ἐδῶ ἀπαντάμε ἐμεῖς.

Γιατὶ οἱ πρώτοι γράφουν ὅτι οἱ «πρώτοι» τοὺς ποῦν, κάνοντας τυφλὴ ὑπακοή. Ὁ γέροντας ὅμως ἐκφράζει, καὶ αὐτὸ ἔγραψε καὶ τώρα, αὐτὸ ποὺ τοῦ ὑποδεικνύει ἡ συνείδησή του μετὰ ἀπὸ προσευχή.

«Πρῶτος» γιὰ τὸν γέροντα, εἶναι ἡ ἀλήθεια, δηλαδὴ ὁ Χριστός, καὶ αὐτὸ πολλὲς φορὲς πονάει. Ἄν οἱ «πρώτοι» ἀκολουθοῦσαν, τουλάχιστον στὰ σοβαρότερα θέματα, τὰ τῆς πίστεως καὶ τῆς ἑνότητας, τὴν ἀλήθεια, δὲν θὰ ὑπήρχε πρόβλημα.

Τὸ πρόβλημα ξεκινάει τὴν στιγμὴ ποὺ πολλάκις δὲν τὸ κάνουν στὰ σοβαρότερα αὐτὰ θέματα.

Καὶ ἐπειδή, ὅσο δὲν μιλάει ὁ γέροντας γι’ αὐτὰ τὰ θέματα δημοσίως δὲν μποροῦσαν νὰ τὸν ἐλέγξουν, τὸν ἔλεγξαν ἐμμέσως πλὴν σαφῶς τώρα, ποὺ ἔγραψε γιὰ τὸν κορωνοϊό καὶ τὰ μέτρα.

Αὐτὸ ἀποδεικνύεται στὴν ἄποψη περὶ ἀποτείχισης ποὺ ἀκολουθεῖ ἀμέσως μετά: «Και δεν εννοώ -Θεός φυλάξοι-την αποτείχιση που είναι η υπογραφή της αυτοκαταδίκης». Ἄλλα ὅμως λέει ὁ 15ος ἱερὸς κανόνας τῆς ΑΒ΄.

Καὶ γράφουν καὶ παρακάτω ξεκάθαρα, ὅτι αὐτὸ εἶναι τὸ κεντρικὸ πρόβλημα, νὰ μὴν δίνεται ἀπὸ τὸν γέροντα μὲ κανένα τρόπο ὁμολογία πίστεως: «Αυτονομίες και αναρχίες είναι και τα τέτοιου είδους…. μπαϊράκια τα υπαγορευόμενα από τους ‘εκ δεξιών πειρασμούς’.

Στην Εκκλησία και ο ερημίτης έχει Επίσκοπο, αφού εκεί που κοινωνεί μνημονεύεται ο Επίσκοπος του τόπου, εξ ονόματός του οποίου ο ιερεύς τελεί τη Θεία Λειτουργία, πολύ δε περισσότερο πρέπει να το αντιλαμβάνεται αυτό αν είναι και ο ίδιος Ιερεύς.

Το άγιο σχήμα που φορεί, δεν του επιτρέπει να αποφαίνεται. Δεν μπορεί να δημιουργεί συνειδησιακά προβλήματα δια της υποκινήσεως παρακοής στο ποίμνιο της Εκκλησίας πάνω στο οποίο δεν έχει δικαιώματα, και να έχει την ιδέα ότι κάνει και ομολογία πίστεως, εκτός αν έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, πράγμα που καθιστά την περίπτωσή του ακόμη πιο προβληματική».

Τώρα ἰδοῦ τὸ ἐρώτημα: «Ποιὸς πραγματικὰ δημιουργεῖ συνειδησιακὰ προβλήματα- ὁ μοναχὸς καὶ ὁ κάθε πιστὸς ποὺ ὁμολογεῖ ἤ ὁ ἱεράρχης ποὺ ὁλιγοπιστεῖ ἤ καὶ πολὺ χειρότερα προδίδει τὴν πίστη καὶ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας»;

Καὶ σχετικὰ μὲ τὴν ἄποψη τοῦ γέροντα γιὰ τὸ ἐμβόλιο γράφουν: «Πώς το αντέχει η συνείδησή σου, πάτερ, και τα γράφεις αυτά απευθυνόμενος ‘προς τον λαόν’;

Καταλαβαίνεις το κακό που κάνεις; Συνειδητοποιείς αυτόκλητε καθοδηγέ, προς τα πού προτρέπεις τους ανθρώπους που σε πιστεύουν;

Πώς τολμάς να παίρνεις και να δημοσιεύεις τέτοια ευθύνη για την υγεία των ανθρώπων, αντί να πονέσουν τα γόνατά σου και ό ιδρώτας σου να τρέχει «ωσεί θρόμβοι αίματος» (Λουκ.22,44) προσευχόμενος στο ασφαλές κελί σου, με πόνο και φιλότιμο για τους απανταχού επιστήμονες ερευνητές που ξενυχτούν στα εργαστήριά τους για να βρουν το φάρμακο και το εμβόλιο κατά του ιού και να πάρουν από τα νύχια του χάρου αναρίθμητες ζωές;».

Ὁ γέροντας ξεκαθάρισε ὅτι, ἄν καὶ ὅ ἴδιος δὲν τὸ κάνει, ὅμως δὲν ἐπιβάλλει σὲ κανένα νὰ μὴν κάνει τὸ ἐμβόλιο. Μόνο ὁ καθένας πρὶν τὸ κάνει, θὰ πρέπει νὰ τὸ σκεφθεῖ καλά.

Τώρα γιὰ τὸ πόσο προσεύχεται στὸ «ἀσφαλὲς κελί» του, ἄς τὸ ἀφήσουμε αὐτὸ νὰ τὸ ξέρει ὁ ἴδιος καὶ ὁ Θεός, καὶ δὲν εἶναι δουλειά μας.

Ὅσο γι’ αὐτὸ ποὺ γράφουν: «Αλλά όλο το μπλα–μπλα εγράφη για να φτάσει στο γνωστό γλυφιτζούρι περί του ‘’σφραγίσματος του Αντιχρίστου΄΄ που τώρα ξέφτισε, ανόστησε και δεν πιάνει πια προς μεγάλη θλίψη των ‘ευλαβών με βλάβη’ επενδυτών του, που πριν χρόνια είχαν προκαλέσει εφιάλτη στους ανθρώπους και είχανε γίνει πρόξενοι κατανάλωσης ποσότητος ψυχοφαρμάκων».

Μήπως ξέφτισαν καὶ τὰ χειρόγραφα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου ποὺ γράφει γι’ αὐτό, στὸν ὁποῖο τόσες ἀναφορὲς ἔκαναν, ἀλλὰ ἐδῶ ξέχασαν τὶ ἔχει πεῖ σχετικὰ καὶ γράψει;

Καὶ βέβαια ὁ ἅγιος Πορφύριος δὲν τὰ ἀπέρριψε ὅλα αὐτά, ποὺ παρακάτω μᾶς προτρέπουν νὰ διαβάσουμε «τα όσα είχε πει ο μεγάλος Άγιος των ημερών μας Πορφύριος στον π. Αθανάσιο Σιμωνοπετρίτη, τότε κατά την περίοδο της αντιχριστολογίας».

Ἁπλὰ εἶπε νὰ μὴν ἀσχολούμαστε. Νὰ μὴν ἀσχολοῦμαστε μέν, ὡστόσο θὰ πρέπει νὰ ἔχουμε γνώση τὶ μέλλει γενέσθαι καὶ νὰ εἴμαστε σὲ θέση νὰ δοῦμε τὰ «σημεῖα τῶν καιρῶν», ὅπως μᾶς προτρέπει καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος νὰ κάνουμε («τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;» Μτ. 16,3).

Καὶ τὸ ἴδιο κάνει καὶ ὁ γέροντας Εὐθύμιος, ὁ ὁποῖος στὰ ὅσα ὠφέλιμα ἔκφρασε δημοσίως ἄξιζε μιὰ καλύτερη ἀπὸ τὴν αὐθάδη ἀντιμετώπιση ποὺ εἶχε, ἀνθρώπων ποὺ ξέρουν μόνο νὰ συμβουλεύουν τοὺς ἄλλους μὲ τοὺς λόγους τοῦ Ἁγίου Παϊσίου ἤ τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου, ἀλλὰ δὲν ξέρουν νὰ τοὺς τηροῦν στὸν ἑαυτό τους.

Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου
Δρ. Φυσικοῦ, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)

https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/36843-ti-eftaije-o-gerontas-euthumios

Ο Γέροντας Ευθύμιος της Καψάλας, που ο κόσμος συνήθως ονομάζει «διάδοχο του Γέροντα Παΐσίου», παρεμβαίνει με βαρύνουσα επιστολή του από τον Άγιον Όρος για τον κορωνοϊό και τα σχέδια που κρύβονται από πίσω και βάζει τα πράγματα στη θέση τους! Χαρακτηρίζει χειρότερο του ιού τον φόβο, καταγγέλλει την Κυβέρνηση για το αντισυνταγματικό κλείσιμο των Εκκλησιών (δικαίωση του Νοιάζομαι), αναφέρει άλλες Ορθόδοξες χώρες όπου οι Εκκλησίες είναι ανοιχτές, προειδοποιεί να μην πάρει κανείς το υποχρεωτικό εμβόλιο που ετοιμάζουν, τονίζει τα ασύγκριτα «φάρμακα» των Αγίων Μυστηρίων της Ορθοδοξίας, ελέγχει πολιτικούς (Γιωργάκη και Βενιζέλο) για τις δηλώσεις τους περί παγκόσμιας κυβέρνησης και βιομετρικού τσιπαρίσματος των ανθρώπων, αποκαλύπτει ότι κάποιοι θέλουν να μας οδηγήσουν στην σκλαβιά του Αντιχρίστου και βοά πως ούτε ο Διοκλητιανός, ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι Σοβιετικοί και οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να σταματήσουν την Θεία Κοινωνία, ενώ αναφέρεται στον γέροντά του τον Όσιο Παΐσιο, Ναός του οποίου πρόσφατα χτίστηκε στην Καλύβη Αναστάσεως του Γέροντα Ευθυμίου (φωτογραφία) και τονίζει τι μπορεί να γίνει για να σταματήσει και αυτή η Επιδημία, όπως τόσες στο παρελθόν!

– Καλά είμαστε, ωραία, εσείς;

– Ααα, μπράβο, πάντα να είστε καλά!

– Ναι ΄ναι πάνω από όλα η υγεία καί όλα τ’ άλλα έρχονται.

     Ευχές, ευχές, ευχές του λαού. Αυτές και άλλες τόσες πού λεγόντουσαν αυθόρμητα δίχως σκέψη. Ε, κάπου κάπου, ακουγόταν και ένα «δόξα τω Θεώ». Και έτσι κυλούσε η ζωή. Και έτσι ζούσε ο λαός.

     Τί ήταν όμως αυτό το φετινό;

     Κλείστε τίς εκκλησίες Τώρα, όχι την ερχόμενη εβδομάδα, Τώρα, όχι αύριο, Τώρα, όχι να κάνετε μια τελευταία Θεία  Λειτουργία, κλήρος και λαός, όχι, αλλά κλείσιμο Τώρα! Ξαφνικά, απότομα, ακαριαία!!!

     Και εγώ ο λαός τί έκανα; Έδειξα πίστη και υπακοή στις προσταγές του κράτους. Γιατί έπρεπε να κλείσουν οι Εκκλησίες, για να διασφαλιστεί η υγεία. Εξάλλου, αυτές τις ευχές έδινα εγώ ο λαός, πάνω απ’ όλα η υγεία!

     Όμως αυτή η απότομη και ξαφνική υποταγή δεν μου άρεσε, εμένα του λαού, όταν μάλιστα συνέκρινα άλλες δραστηριότητες είτε οικονομικές είτε επισιτιστικές πού παρέμειναν ανοιχτές… ναι δεν μου άρεσε. Αλλά έσκυψα το κεφάλι και υπάκουσα. Γιατί;

     Μιλούσα εγώ ο λαός στο τηλέφωνο, σε φίλους, γνωστούς, συγγενείς.

– Όχιιι!  Δεν είναι σωστό να κλείσουν οι εκκλησίες, είναι απαράδεκτο, μας κοροϊδεύουν. Μεταβίβαζα και τις ευθύνες στους διοικούντες την εκκλησία (όχι αδίκως εν μέρει) και μιλούσα με κριτική και στόμφο, ακαδημαϊκά. Κλείνοντας όμως το τηλέφωνο, υπάκουα ξανά στις εντολές τους. Εεεε, εγώ είμαι ο λαός, εγώ υπακούω.

     Ναι, ο λαός είμαι, αλλά πώς κατάντησα έτσι; Ένας λαός νεκρός, με μια νεκρή πίστη που δεν έχει μέσα της Θεό. Μια πίστη δίχως έργα, και αν γινόντουσαν και κάποια, κάποτε, ίσως ήταν και αυτά νεκρά. Μια πίστη που έλειπε και κανείς δεν διέγνωσε την απουσία της από τούς πνευματικούς ιατρούς, για να με θεραπεύσουν. Και πίσω από αυτή την απουσία της ζωντανής πίστεως θεριεύει ο φόβος.

      Ο φόβος του διασυρμού, τής ταπείνωσης, της εκθέσεως του εαυτού μου ότι είμαι ανυπάκουος και επικίνδυνος ενάντια των εντολών αυτών, που μου τάϊζαν καθημερινά τον φόβο.

     Και τέλος ο φόβος για τον θάνατο. Φόβος μπροστά στην αρρώστια. Όταν μάλιστα η αρρώστια είναι βαριά, και έχει επικίνδυνες συνέπειες, αν είναι θανατηφόρα… Φόβος!

      Και καθημερινά εγώ ο λαός, καθόμουν ήσυχος και περίμενα να μου ταΐσουν τον φόβο τις ώρες που γνώριζα ότι ερχόταν η μερίδα της ενημέρωσης. Και εδώ εγώ πάλι υπάκουος έκανα το καθήκον μου.

    Ήρθε όμως μια ακτίνα φωτός ξαφνικά μέσα στο σκοτάδι του εγκλεισμού μου, που τύλιγε την καρδιά και τον νου. Να πιστέψω τέλος πάντων, εγώ ο λαός για μια φορά, απόλυτα, αληθινά, ζεστά, ότι υπάρχει Κάποιος που ποτέ δεν με εγκαταλείπει, που ακόμα και τώρα που εγώ τον άφησα, Εκείνος με καταδιώκει με το έλεος Του από την μεγάλη Του αγάπη.

    Αχχχ! Γιατί; Γιατί; Γιατί δεν είχα την δύναμη να πετάξω το πιάτο από μπροστά μου; Να μην ξαναταΐσω τον φόβο; Τί μου έλειπε; Ασφαλώς η πίστη. Αυτό που είπε ξεκάθαρα ο Χριστός: «Μη φοβού μόνον πίστευε».

    Και ναι, ο Χριστός μου έδειξε το φώς για να νικήσω τον θάνατο. Υπάρχει Αυτός που νικά τον θάνατο, που νικά την αμαρτία, την αιτία του θανάτου, πού συντρίβει τον διάβολο και όλες τις σκοτεινές δυνάμεις, που κυβερνούν τον κόσμο, που κρατά στα χέρια Του εμένα, το λαό, γιατί είναι ο άπειρος και παντοδύναμος Θεός, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Και ήρθε το Φώς, και ήρθε η Ανάσταση και γέμισα φώς και γέμισα ελπίδα!

    Ωραίες σκέψεις έκανα, εγώ ο λαός, άραγε θα τα καταφέρω στην επόμενη δοκιμασία;…