Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος

Στο Όρφανοτροφείο Θηλεών του Συλλόγου «Ο Ευαγγελιστής Λουκάς», σε αυτό το «Σπίτι της Αγάπης», ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε [την Κυριακή 15/1/2023] την αγιοβασιλόπιτα παρουσία πλήθους πιστών και επισήμων και κατέθεσε για μία ακόμη φορά την ευγνωμοσύνη της τοπικής Εκκλησίας και όλης της κοινωνίας στην Αρχόντισσα της αγάπης και της στοργής, στην μάνα με τα χιλιάδες παιδιά, στην ερίτιμο Διευθύντρια του Ιδρύματος κ. Σταυρούλα Πελέκη.

          Ο κ. Συμεών ανακοίνωσε ότι στην προσεχή εορτή των Τριών Ιεραρχών, στις 30 Ιανουαρίου ε.ε. στην εορτή της εκπαίδευσης και της παιδείας, θα απονείμει την ανώτατη τιμητική διάκριση της τοπικής Εκκλησίας, τον Σταυρό της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος στην κ. Πελέκη, ως ένα ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης και τιμής στην αφιέρωσή της και στην ανεκτίμητη προσφορά της στην κοινωνία και στην Εκκλησία.

          Ο κ. Συμεών επίσης, δημοσίως προσεκάλεσε και πρότεινε στον παριστάμενο Δήμαρχο Λαμιέων κ. Ευθύμιο Καραΐσκο, ο Δήμος Λαμιέων, με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου,  να απονείμει το «χρυσό Κλειδί της πόλεως» στην κ. Πελέκη, ως ελάχιστη αναγνώριση του έργου της εκ μέρους της τοπικής κοινωνίας της Λαμίας.

          Ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε ότι: «Αυτή η μάνα κρατά τα κλειδιά της καρδιάς όλων των ανθρώπων, όχι μόνο της Λαμίας και της Φθιώτιδος, αλλά ολόκληρης της πατρίδας μας. Να μάθουμε να τιμάμε τους ανθρώπους της θυσίας και της προσφοράς όσο είναι εν ζωή. Αυτό είναι το χρέος μας. Δεν το έχει ανάγκη η κ. Σταυρούλα. Εμείς το έχουμε ανάγκη».

          Η απόφαση του Σεβασμιωτάτου, αλλά και η πρόσκλησή του προς τον κ. Δήμαρχο έγινε δεκτή με παρατεταμένο χειροκρότημα και πολύ ενθουσιασμό από όλους τους παρισταμένους.

Καλή και ευλογημένη νέα χρονιά!

Σας προσκαλούμε στην Πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση – Κοπή Βασιλόπιτας, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023, στις 6.00 μ.μ. στο «Σπίτι της αγάπης» – Ορφανοτροφείο Θηλέων Λαμίας, Υψηλάντου 143.

Την εκδήλωση θα τιμήσει με την παρουσία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, Φθιώτιδος κ.κ. Συμεών.

Τὸ ἡμερολόγιο ἔδειχνε 26 Δεκεμβρίου 2022. Ὥρα περίπου 5η πρωινή. Ἦταν ἡ δεύτερη μέρα τῶν Χριστουγέννων, ἀφιερωμένη στὴ γλυκύτατη Μητέρα τοῦ Χριστοῦ μας καὶ Μητέρα ὅλων μας. Κι Ἐκείνη, μὲ τὴν ἀπέραντη μητρική της ἀγάπη, θέλησε στὴν ἑορτή της νὰ ἔχει πολὺ κοντά της ἕνα παιδί της ποὺ τὴν ἀγάπησε πολύ· τὸν ἀδελφὸ τῆς Ἀδελφότητός μας Γεώργιο Λιάλιο.

Ὁ ἀδελφὸς Γεώργιος, ἱδρυτικὸ μέλος τῆς Ἀδελφότητος, εἶχε μόλις εἰσέλθει στὸ 88ο ἔτος τῆς ἡλικίας του, εἶχε γιορτάσει μαζί μας τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων, εἶχε λειτουργηθεῖ καὶ κοινωνήσει, ἦταν παρὼν στὴ μεσημβρινὴ τράπεζα, κατέθεσε ἐπίκαιρες ἱερὲς σκέψεις καὶ τὴν ἑπόμενη μέρα ἄνοιξε πανιὰ γιὰ τὴν ἀληθινὴ καὶ μόνιμη πατρίδα.

Ὁ ἀείμνηστος εἶδε τὸ φῶς τοῦ ἥλιου τὴν 23η Δεκεμβρίου τοῦ 1935 στὸ χωριὸ Καρυὲς Δομοκοῦ τῆς Φθιώτιδας. Ὅμως ὅταν ἦρθε στὸν παρερχόμενο τοῦτο κόσμο, ἔφερε μαζί του τὸν πόνο καὶ τὴ θλίψη. Ὅπως ἔγραψε ὁ ἴδιος ἀργότερα, «ὅλα στὴ γέννησή μου ἦταν μελαγχολικὰ καὶ κακορίζικα». Δὲν μπόρεσε νὰ χαρεῖ τὸ μητρικὸ χάδι ὁ ἀδελφός. Μιὰ γέννηση, ἕνας θάνατος! Ἡ μητέρα του ἔφυγε λίγους μῆνες μετὰ τὸν δικό του ἐρχομό. Ἦταν ἀληθινὴ τραγωδία ὁ θάνατός της. Ὁ πατέρας του, ὁ τίμιος ἀγρότης Ἀνδρέας Λιάλιος, ἔμενε μόνος μὲ πέντε παιδιά. Καὶ τὸ στερνοπούλι του, ὁ Γεώργιος, ἔμεινε, ὅπως ἔγραψε ὁ ἴδιος, «ζυμάρι ἄπλαστο καὶ ἀγίνωτο στὴ διάθεση τῆς τύχης».

Ἀπὸ τὸ σημεῖο αὐτὸ ἀρχίζει ἡ μεγάλη δοκιμασία τοῦ μικροῦ Γεωργίου. Στὸν χρόνο ποὺ ὁ στοργικὸς πατέρας του ἀπουσίαζε στὰ κτήματα καὶ τὰ πρόβατα, τὰ παιδικὰ χρόνια τοῦ παιδιοῦ ὑπῆρξαν μαρτυρικά: πείνα, ταλαιπωρίες, σκληρὲς συμπεριφορές, προβλήματα. Ἔφθασε ἀρκετὲς φορὲς στὰ πρόθυρα τοῦ θανάτου.

Μὲ ὅλα αὐτὰ μεγάλωσε. Ἦταν ὅμως τότε ἡ δραματικὴ περίοδος τοῦ Ἐμφυλίου. Ἡ περιοχή τους ἔπεφτε μιὰ στὰ χέρια τῶν ἀνταρτῶν, μιὰ στοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ. Στὴν ἡλικία τῶν δεκατριῶν ἐτῶν οἱ ἀντάρτες τὸν ἐπιστράτευσαν μὲ τὴ βία καὶ τοῦ ἀνέθεσαν νὰ τοὺς μεταφέρει μὲ ζῶα ἐφόδια. Πολὺ δύσκολη καὶ ἐπικίνδυνη ἀποστολή. Πόσες φορὲς πέρασε μέσα ἀπὸ ναρκοπέδια, πόσες φορὲς οἱ σφαῖρες σφύριζαν δίπλα του! Ὡστόσο ἔμεινε ζωντανός.

Σὲ κάποια ἀπὸ τὶς ἀποστολές του ἔπεσε στὰ χέρια τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ. Ἦταν μόλις δεκατεσσάρων ἐτῶν, ὅμως θεωρήθηκε ἐπικίνδυνος, γι᾿ αὐτὸ βασανίσθηκε φριχτὰ καὶ καταδικάσθηκε σὲ τριετὴ ἐξορία στὴ Λέρο. Ἀπέδρασε ὅμως καὶ ἐπέστρεψε στὸ χωριό του. Ἐκεῖ ἀρρώστησε ἀπὸ ὑδρωπικία – εἶχε γίνει σὰν μεγάλο μπαλόνι. Ὅλοι τὸν θεωροῦσαν ἤδη νεκρό. Ἀλλὰ τὰ κατάφερε, ἐπέζησε. Ὁ πατέρας του εἶχε ἤδη σκοτωθεῖ, γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Γεώργιος ὁδηγήθηκε σὲ Παιδόπολη. Μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴ μιὰ Παιδόπολη στὴν ἄλλη καὶ τελικὰ κατέληξε στὴ Σχολὴ τῆς Καλαμπάκας, ὅπου διδάχθηκε τὴν τέχνη τοῦ ξυλουργοῦ. Μὲ αὐτὸ τὸ ἐφόδιο βγῆκε νὰ ἐργασθεῖ.

Ὅμως βρῆκε βουνὸ μπροστά του. Δὲν τὸν δεχόταν κανείς, λόγῳ τῶν ἰδεολογικῶν ἀντιθέσεων. Οἱ μὲν τὸν θεωροῦσαν κομμουνιστή, οἱ δὲ κομμουνιστὲς προδότη, ἐπειδὴ εἶχε φιλοξενηθεῖ στὶς Παιδοπόλεις. Παρόλα αὐτὰ κατάφερε μὲ σκληρὴ προσπάθεια νὰ συγκεντρώσει χρήματα καὶ νὰ ἀποκαταστήσει τὴν ἀγαπημένη ἀδελφή του Χρυσούλα. Ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρὲς εἰσέπραττε διαρκῶς ἀπόρριψη, ἀδιαφορία καὶ μίσος.

Ἔφθασε σὲ ἀπόλυτη ἀπογοήτευση. Ὁ μόνος δρόμος ποὺ ἀνοιγόταν μπροστά του ἦταν ἡ παρανομία. Μὲς στὴν ἀπελπισία του ἦταν ἕτοιμος νὰ τὸν ἀκολουθήσει. Ἔφθασε στὸ χεῖλος τῆς ἀβύσσου. Ἡ ψυχή του εἶχε γεμίσει μὲ μίσος πρὸς τὴν κοινωνία. Καὶ μὲ αὐτὸ ἑτοιμαζόταν νὰ προχωρήσει. Τὴν κρίσιμη ὅμως στιγμὴ ἐμφανίσθηκε μπροστά του ἕνας φίλος του καὶ τὸν συγκράτησε. Τὸν ὁδήγησε τότε στὸν γνωστὸ πνευματικὸ τῆς Λαμίας, τὸν πατέρα Ἀμβρόσιο Ἀντωνάρα.

Κοντὰ στὸν π. Ἀμβρόσιο ἡ ζωή του ἄλ­λα­ξε. Βρῆκε ἐπιτέλους νόημα καὶ σκοπό. Ἔ­­νιω­σε νὰ σώζεται ἀπὸ τὸ χάος. «Ἀ­νασυρό­μενος ἐκ τῆς ἀβύσσου», ἔγραψε ἀργότερα σὲ αὐτοβιογραφικὸ κείμενό του.

Ὁ π. Ἀμβρόσιος τὸν ἔστειλε στὴν Ἀθήνα, νὰ ἐργασθεῖ στὸ Οἰκοτροφεῖο φοιτητῶν τῆς Ἀδελφότητος «Ζωή». Ἐκεῖ πνευματικοὶ ἄνθρωποι τὸν βοήθησαν νὰ βάλει γερὰ θεμέλια στὴ ζωή του.

Εἶχε ὅμως ἔρθει ἡ ὥρα νὰ ὑπηρετήσει τὴ στρατιωτική του θητεία. Παρουσιάσθηκε τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1957. Στὸν στρατὸ ἐκπαιδεύθηκε ὡς νοσοκόμος. Αὐτὸ τοῦ στάθηκε πολύτιμο ἐφόδιο στὴ μετέπειτα ζωή του. Ἀπολύθηκε τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1959 καὶ τὸν Ἰούνιο τοῦ 1960 ἐντάχθηκε στὴν Ἀδελφότητά μας, τῆς ὁποίας ὑπῆρξε ἱδρυτικὸ μέλος.

Τὰ κύρια διακονήματά του στὸ κοινόβιο τῆς Ἀδελφότητος ἦταν τοῦ Νοσοκόμου καὶ τοῦ Οἰκονόμου. Βοηθοῦσε ὅμως καὶ σὲ ὅ­­ποιο ἄλλο διακόνημα παρουσιαζόταν ἀνάγ­κη. Ἐπὶ δεκαετίες ὑπέφερε ἀπὸ ὀδυνηρὲς ἀσθένειες, μάλιστα ἀπὸ ἡμικρανίες ποὺ ἔ­­καναν τὴ ζωή του μαρτυρική.

Ὅμως δὲν σταματοῦσε νὰ διακονεῖ. Ἦταν ἀκούραστος. Ὁ ὕπνος του ἐλάχιστος. Ὅλη τὴ νύχτα γύριζε στὰ κελλιὰ τῶν ἀσθενῶν καὶ γερόντων, γιὰ νὰ σταθεῖ δίπλα τους. Τὸ μίσος καὶ τὴ σκληρότητα ποὺ εἶχε δεχθεῖ ἄφθονα στὴ ζωή του, τὰ μετέτρεψε σὲ ἀγάπη, στοργὴ καὶ φροντίδα. Τὸ μητρικὸ χάδι, ποὺ εἶχε στερηθεῖ ἀπὸ τὴ βρεφική του ἡλικία, τὸ πρόσφερε τώρα ὁ ἴδιος ἁπλόχερα στοὺς ἀσθενεῖς. Ἦταν πραγματικὸς φύλακας – ἄγγελος γιὰ κάθε πονεμένο ἀδελφό. Στὰ χρόνια τῆς διακονίας του αὐτῆς περιποιήθηκε μὲ τὰ χέρια του καὶ προέπεμψε στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πενήντα γέροντες καὶ ἀσθενεῖς ἀδελφούς. Ταυτόχρονα στήριζε καὶ τοὺς νεότερους μὲ τὸν εὔχαρι λόγο του καὶ τὴ βαθιὰ πνευματικότητά του.

Τὸ ἴδιο διάστημα τῆς νυχτερινῆς ­φροντίδας προσευχόταν μὲ ζῆλο ἀκατάπαυστα. Ἔγραψε ὁ ἴδιος σὲ ἕνα αὐτοβιογραφικὸ σημείωμά του: «Ὅπως τὸ νιώθω τώρα, ἡ προσευχὴ εἶναι ζωή! Μᾶλλον λάθος τὸ διατύπωσα! Ἡ προσευχὴ γιὰ νὰ ζήσει, πρέπει… νὰ περπατήσει πάνω στὸν θάνατο!… Ὅταν προσεύχομαι, πρέπει νὰ ξεχάσω πὼς ζῶ! Πρέπει νὰ λιώνω, νὰ χάνομαι μέσα σ᾿ Αὐτὸν μὲ τὸν Ὁποῖο συνδιαλέγομαι. Πρέπει ἡ ζωὴ τοῦ Θεοῦ μου νὰ εἶναι τὸ μοναδικὸ ποὺ θὰ ζεῖ καὶ θὰ δίνει ζωὴ σὲ μένα καὶ στὴν προσευχή μου! Προσευχή! Ὄχι ἐκθέσεις αἰτημάτων – ἀναγκῶν! Μὰ προσφορὰ ψυχῆς καὶ ζωῆς στὸν Πλάστη μου»!

Εἶχε ἰδιαίτερη ἀγάπη γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου συνδέθηκε μὲ δεσμοὺς ἀγάπης μὲ πολλοὺς μοναχούς, μάλιστα καὶ μὲ τοὺς Ἁγίους ἐξ αὐτῶν, ἅγιο Ἐφραὶμ Κατουνακιώτη καὶ ἅγιο Παΐσιο.

Μὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα ἔφθασε στὸ τέλος! Τέλος θριαμβικὸ ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ ἔζησε πάνω του βίαιη καὶ σκληρὴ τὴν ἀνθρώπινη κακία, τὸν ὁποῖο ὅμως ἀνέσυρε ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν ἄβυσσο, πρὶν αὐτὴ τὸν καταπιεῖ. Τώρα πορεύθηκε στὸν κόσμο τῶν μακαρίων πνευμάτων, γιὰ νὰ ὑμνεῖ μαζί τους τὸν Δημιουργὸ καὶ Κύριο τῶν πάντων, τὸν Ὁποῖο ἐκ ψυχῆς ἀγάπησε καὶ στὸν Ὁποῖο ἀπηύθυνε θερμὲς προσευχές, μικρὸ ἀπόσπασμα μιᾶς ἐκ τῶν ὁποίων παραθέτουμε ἐδῶ:

«Γλυκύτατε καὶ πανάγαθε καὶ πανεύσπλαχνε Κύριέ μου… Σὺ περισσότερον παντὸς ἄλλου γνωρίζεις καὶ κατέχεις καὶ ξέρεις τοὺς δρόμους ποὺ περπάτησα, τοὺς γκρεμοὺς στοὺς ὁποίους ἔπεσα, τὰ βαλτοτόπια στὰ ὁποῖα βούλιαξα, τὸν βοῦρκο μὲ τὸν ὁποῖο λέρωσα καὶ κατέβαψα τὰ ροῦχα καὶ τὴ στολὴ τῆς ψυχῆς μου. Σὺ ξέρεις τοὺς φονεῖς ποὺ συνάντησα, τοὺς ληστὲς ἀπὸ τοὺς ὁποίους πιάστηκα, τὶς πληγὲς τὶς ὁποῖες ἀπὸ αὐτοὺς ἔπαθα…
Σύ, Θεέ μου, εἶσαι Αὐτὸς ποὺ μὲ ἀναζήτησε πρῶτος στοὺς ἀβυσσαλέους γκρεμοὺς τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ματαιότητος, ὅπου ἀκράτητα ἔτρεχα μόνος πρὸς αὐτοκτονίαν.
Σὺ μὲ ἀγάπησες, ὅταν ἐγὼ Σὲ μισοῦσα.
Σὺ μὲ ζητοῦσες, ὅταν ἐγὼ Σὲ περιφρονοῦσα.
Σὺ μὲ ἔπιασες τότε, ὅταν ἐγὼ θεληματικὰ καὶ πεισματικὰ γιὰ νὰ Σοῦ ξεφύγω πήδηξα στὴν ἄβυσσο τῆς καταστροφῆς γιὰ νὰ χαθῶ γιὰ πάντα.
Κύριε, Θεέ μου, εἶμαι αἰχμάλωτος τῆς πολλῆς καὶ ἀνεκφράστου ἀγάπης σου…
Ὤ! Θεέ μου, «πρὶν εἰς τέλος ἀπόλωμαι, σῶσόν με». Γλύτωσέ με καὶ σῶσον με, εἴτε τὸ θέλω εἴτε ὄχι. Βίασε τὴ θέλησή μου καὶ σῶσον με στὴν Βασιλείαν σου τὴν ἐπουράνιον γιὰ νὰ Σὲ δοξάζω εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν».

Ἀδελφέ μας Γεώργιε, σὲ εὐχαριστοῦμε ποὺ ἐπὶ τόσες δεκαετίες μᾶς πλημμύριζες μὲ τὴν ἀγάπη σου, μᾶς στήριζες μὲ τὶς προσ­ευχές σου, μᾶς ἐνέπνεες μὲ τὸ παράδειγμά σου. Ἤσουν δῶρο ἀτίμητο στὴν Ἀδελφότητά μας. Παραμένεις δῶρο ἀτίμητο καὶ τώρα στὸν χῶρο τῆς θείας Βασιλείας.

Εἴθε νὰ σὲ ξανασυναντήσουμε στὴ χαρὰ τῆς παμποθήτου Τριάδος!

Περιοδικό «Ὁ Σωτήρ»

Το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2022, ώρα 7.15μ.μ. στην αίθουσα της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας θα πραγματοποιηθεί Εορτή Χριστουγέννων από τους μαθητές και τις μαθήτριες των Χριστιανικών Ομάδων μας.
Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τραγούδια, κάλαντα, ποιήματα, προβολή και θεατρικά δρώμενα.
Την εκδήλωση θα τιμήσει με την παρουσία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης μας, Φθιώτιδος κ .κ. ΣΥΜΕΩΝ.

Σας περιμένουμε!

Σας προσκαλούμε στην ομιλία που θα πραγματοποιηθεί στη Χριστιανική Εστία Λαμίας (Πλ. Διάκου 9) την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2022 στις 6μ.μ.

Θέμα: Η αδικία που μας πληγώνει

Ομιλητής: κ. Εμμανουήλ Σταθούλιας, Θεολόγος-Ιεροκήρυξ

Σας προσκαλούμε στην ομιλία που θα πραγματοποιηθεί στη Χριστιανική Εστία Λαμίας (Πλ. Διάκου 9) την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022 στις 6μ.μ.

Θέμα: Χριστούγεννα… προ Χριστού!

Ομιλητής: κ. Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Θεολόγος-Μαθηματικός-Ιεροκήρυξ

Σας προσκαλούμε στην ομιλία που θα πραγματοποιηθεί στη Χριστιανική Εστία Λαμίας (Πλ. Διάκου 9) την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022 στις 6μ.μ.

Θέμα: Η δύναμη που μας κρατά στη ζωή

Ομιλητής: κ. Μάριος Δομουχτσής, Θεολόγος-Φιλόλογος-Ιεροκήρυξ

Σας προσκαλούμε στην ομιλία που θα πραγματοποιηθεί στη Χριστιανική Εστία Λαμίας (Πλ. Διάκου 9) την Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022 στις 6μ.μ.

Θέμα: Δίπλα μας ζουν οι άγιοι

Ομιλητής: κ. Εμμανουήλ Σταθούλιας

Σας προσκαλούμε στην ομιλία που θα πραγματοποιηθεί στη Χριστιανική Εστία Λαμίας (Πλ. Διάκου 9) την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2022 στις 6μ.μ.

Θέμα: Σκηνές από τη ζωή ενός Αγίου Ιεράρχου

Ομιλητής: Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Θεολόγος-Ιεροκήρυξ

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος

Τον Αγιασμό για την έναρξη της νέας ιεραποστολικής χρονιάς τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών στην Χριστιανική Εστία Λαμίας, κατόπιν προσκλήσεως του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Ηθικοθρησκευτικού Συλλόγου «Ο Ευαγγελιστής Λουκάς» παρουσία και του Δημάρχου Λαμιέων κ. Ευθυμίου Καραΐσκου.

      Ο Σεβασμιώτατος πραγματοποίησε και την πρώτη εισαγωγική ομιλία για τη νέα χρονιά αναφερόμενος στην διακονία της σποράς του Λόγου του Θεού, εξαίροντας το ιεραποστολικό έργο της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας, τόσο σε επίπεδο κατηχητικών συνάξεων, όσο και σε επίπεδο νεότητος, υπογραμμίζοντας την λειτουργία των Κατασκηνώσεων της Χριστιανικής Εστίας στο ορεινό Ελευθεροχώρι κατά την διάρκεια του καλοκαιριού και η οποία αποτελεί μία εκκλησιαστική δομή στην Μητρόπολη Φθιώτιδας, όπου σπείρεται και διδάσκεται ο Λόγος του Θεού στα παιδιά μας.

          Ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε επίσης και την αγαστή συνεργασία των μελών της Χριστιανικής Εστίας με την τοπική Εκκλησία υπογραμμίζοντας διάφορες κοινές δράσεις σποράς του Λόγου του Θεού σε πολλαπλά επίπεδα και ευχαρίστησε πατρικώς και εγκαρδίως όλα τα μέλη, τα οποία διακονούν με ανιδιοτέλεια και αγάπη το Ευαγγέλιο του Χριστού μέσα στον σύγχρονο κόσμο, ιδιαιτέρως δε τους ιεραποστόλους θεολόγους κ. Εμμανουήλ Σταθούλια και κ. Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο.

          Τέλος, ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη το νεοκλεγέν Διοικητικό Συμβούλιο του Ηθικοθρησκευτικού Συλλόγου «Ο Ευαγγελιστής Λουκάς» και ευχήθηκε καλή δύναμη στην διακονία τους

          Τον Σεβασμιώτατο ευχαρίστησαν για την αγιαστική παρουσία του, τις πατρικές του ευχές και την πολύπλευρη στήριξη του στο έργο της Χριστιανικής Εστίας τόσο ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος του Ηθικοθρησκευτικού Συλλόγου «Ο Ευαγγελιστής Λουκάς» κ. Γρηγόριος Μπούρδας και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου όσο και ο Θεολόγος κ. Εμμανουήλ Σταθούλιας, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ηθικοθρησκευτικού Συλλόγου και εκπρόσωπος της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ».

Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου