«Χίλιες δόξες νάχεις Παναγία, Βασίλισσα της ψυχής μου…» !!!
Αυγ 08
ΓΙΑΤΙ ΒΕΒΗΛΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ;
Μετατροπή ναού σε μπάρ
Μέσα στα χρόνια, η Αγία μας Εκκλησία δέχεται επιθέσεις και διωγμούς. Από τις κατακόμβες ακόμη… Στην Τουρκοκρατία μετά. Στη Ρωσία, στην Αλβανία… Στη Συρία σήμερα… Στην Ελλάδα τώρα… Μικροί ναοί, χαλασμένοι, ασβεστωμένοι, πυροβολημένοι, άγιοι με βγαλμένα μάτια, σπασμένοι σταυροί, εκκλησίες που έγιναν τζαμιά, κινηματογράφοι, αποθήκες, στρατώνες και λέσχες, ναοί που χάθηκαν από προσώπου γης….
Βέβηλοι άνθρωποι, μουσουλμάνοι, μαρξιστές, αναρχικοί, αιρετικοί, σατανιστές, φανατικοί ή αιρετικοί – ποιός ξέρει ακριβώς ποιοί; – βγάζουν ένα μένος κατά του οικήματος, κατά του κτηρίου, της ιερής οικοδομής… Βέβαια δεν φταίνε σε τίποτε τα υλικά από τα οποία έχει απαρτισθεί ένας ναός…
Τον Ένοικο και τους ενοίκους θέλουν να χτυπήσουν. Τον Χριστό δεν αποδέχονται ως «Κύριο και Θεό τους» και δεν ανέχονται να βλέπουν άλλους και μάλιστα τόσο πολλούς να έχουν ζωντανή σχέση διαρκείας με αυτό το Πρόσωπο. Αυτό δεν μπορούν να το ανεχτούν. Από πείσμα; από εγωϊσμό; από συνειδησιακή κρίση;
Ναι αλλά αυτό δεν είναι δημοκρατικό. Πώς να το κάνουμε;
Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι την Ορθοδοξία επιλέγουν και στοχοποιούν. «Τυχαίο; Δεν νομίζω». Και τούτο διότι μπορεί οι ίδιοι να μη το ξέρουν, αλλά ο διάβολος το ξέρει καλά, η Ορθοδοξία έχει την Αλήθεια και τη Χάρη, έχει ζωντανό και αναστημένο το Χριστό στα σπλάγχνα της.
Τι θα μπορούσαμε εμείς οι ορθόδοξοι πιστοί να κάνουμε εν προκειμένω;
Ασφαλώς να προσευχόμαστε και γι΄ αυτούς, να τους φωτίσει ο Θεός, όπως τον διώκτη Παύλο. Να τους πούμε επίσης ότι δεν καταφέρνουν τίποτε. Πού είναι οι διώκτες που πολέμησαν την Εκκλησία; Χάθηκαν. Ναοί και μοναστήρια ξανακτίζονται παντού και περισσότερα και καλύτερα. Και το τρίτο: Νάμαστε εμείς και η οικογένειά μας κάθε Κυριακή εκεί! Στο Ναό μας!! Όλοι εκεί! Με όλο μας το είναι εκεί!!!
Δεν φοβόμαστε!
Αυγ 05
ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΧΩΡΙΟΥ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ
Αξιώνει ο Άγιος Θεός τους Κατασκηνωτές στο Ελευθεροχώρι, στην Κατασκήνωση της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας, να υποδέχονται τον Δεκαπενταύγουστο, με τη Νηστεία και τις Παρακλήσεις, και μια Αγία Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αξιώνονται μιας μεγάλης και αγιαστικής Επίσκεψης της Μητέρας του Κυρίου και Μητέρας πάντων των Χριστιανών.
Τα πρόσφατα χρόνια, που μόλις παρήλθαν, υποδέχτηκαν οι ψυχές των παιδιών με περισσή ευλάβεια, την Παναγία Δαμάστα, την Παναγία Ελεούσα, το Ρόδον το Αμάραντον, την Παναγία Τριχερούσα, την Παναγία Προυσσιώτισσα, την Παναγία Πορταϊτισσα, την Παναγία Άξιον Εστί και φέτος την Παναγία του Ακαθίστου Ύμνου.
Δόξα τω Θεώ!
Όλες αυτές οι δωρεές του Θεού διά των Αγίων Εικόνων επενδύονται με λόγο Θεού, Ιερές Παρακλήσεις από όλους τους Μαθητές και το Προσωπικό της Κατασκηνώσεως, ενίοτε και από το φιλόξενο χωριό, με εξομολόγηση και θεία Λειτουργία και αφήνουν θησαυρό συναισθημάτων, εμπειριών και βιωμάτων στις παιδικές και νεανικές ψυχές που αναδίδει «οσμήν ευωδίας πνευματικής» σε βάθος χρόνων.
Τα ακριβή αντίγραφα των περίπυστων αυτών Εικόνων, που είναι θησαυρισμένες και φυλαγμένες σε Μοναστήρια της Ρούμελης και του Αγίου Όρους και είναι κατάφορτες με εκκλησιαστική και εθνική ιστορία, δίνουν την ευκαιρία – συν τοις άλλοις – να αναδειχθεί ενώπιον των βλαστών του Γένους μας ο αιώνιος και ακατάλυτος σύνδεσμος Ορθοδοξίας και Ελληνισμού και η διαχρονική παρουσία της Θεοτόκου στο Πολυπαθές Έθνος μας.
Η Παναγία μας εις πείσμα όλων των αιρετικών αποτελεί την Καταφυγή μικρών και μεγάλων, καθότι δεν χωρίζεται ποτέ από τον Υιό και Θεό της, τον Οποίο υποδέχεται στην κοιλιά της, κρατεί στην αγκαλιά της , δεικνύει στον κόσμο και προς τον Οποίο δέεται διά παντός υπέρ υγείας και σωτηρίας.
Φέτος λοιπόν με την ευκαιρία της ελεύσεως της Παναγίας του Ακαθίστου Ύμνου έγινε μνεία όχι μόνο του συγκεκριμένου ιστορικού γεγονότος στη Βασιλεύουσα το 626 μΧ, αλλά και όλων των καταγεγραμμένων ιστορικών θαυμάτων της Παναγίας μας και στην Ελλάδα και στη Ρωσία, πράγμα το οποίο ενεποίησε μεγίστη εντύπωση στις ψυχές των νέων και δημιούργησε ρίγη πνευματικής συγκινήσεως και εθνικής εξάρσεως.
Πάντοτε η επίσκεψη της Θεοτόκου στη ζωή μας αφήνει ανεξίτηλα ίχνη αγίων βιωμάτων. Η Παναγία μας συνδέει με τον Χριστό και ο Χριστός με τον Θεό Πατέρα και η ψυχή των πιστών χριστιανών γίνεται κατοικιτήριο της Αγίας Τριάδος.
Αυγ 02
«ΤΡΙΦΑΣΙΚΟ ΡΕΥΜΑ» … Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ !!!
Από τους ιθύνοντες και κυβερνώντες προτείνονται εδώ και λίγο καιρό κάποιες αλλαγές στη μορφή και τον τρόπο λειτουργίας του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος. Άλλες ουσιώδεις και άλλες επουσιώδεις. Και στα οικονομικά επίσης και στα κοινωνικά θέματα της ζωής γίνονται διάφορες εισηγήσεις για μετατροπές. Μάλιστα όλα αυτά που εισηγούνται ακούστηκε ότι θέλουν να τα περάσουν μέσα από δημοψήφισμα.
Όμως για να πετύχει μια προσπάθεια αυτού του είδους με προσφυγή στο λαό δηλαδή, πρέπει τα ερωτήματα που θα υποβληθούν στον κυρίαρχο λαό να είναι βαθιά, ουσιαστικά και ριζικά. Να ληφθεί μάλιστα υπόψη και η όποια διαβούλευση θα προηγηθεί και να μη πεταχθεί στα σκουπίδια, όπως συνέβη με τη σχετική για το Σύμφωνο Συμβίωσης, που είχε δυσμενή για την κυβέρνηση αποτελέσματα.
Μπορεί ένας λαός να μη βρίσκεται πάντοτε στην κορυφή της αυτοσυνειδησίας του ή της αυτοεκτίμησής του, αλλά δεν είναι πάντοτε τόσο επιπόλαιος και ανεγκέφαλος ώστε να μη καταλαβαίνει τι του γίνεται και ποιες σκοπιμότητες μπορεί να κρύβονται πίσω από σχέδια και προτάσεις αυτού του είδους.
Βέβαια το καλύτερο θα ήταν να λυνόντουσαν τα υφιστάμενα καθημερινά προβλήματα των πολιτών και των νέων, να εφαρμοζόταν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το ΟΧΙ του πρόσφατου δημοψηφίσματος να παρέμεινε ΟΧΙ κ. α.
Και τούτο διότι το μεγάλο θέμα επί παραδείγματι της επιδιωκόμενης περαιτέρω εκκοσμικεύσεως του ελληνικού κράτους και της επιβολής ουδετεροθρησκείας στην κατά πλειοψηφεία ελληνορθόδοξη κοινωνία, που θέλει η κυβερνώσα παράταξη να πετύχει, με τον επί πλέον και μεγαλύτερο χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, ουσιαστικά είναι άνευ περιεχομένου και δε θα τελεσφορήσει ποτέ γι αυτούς άνευ της γνώμης του λαού.
Δυστυχώς θα φανεί γι άλλη μια φορά πάνω στα πράγματα πόσο μεροληπτικά και σε βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας κινείται η παρούσα εξουσία, αφήνοντας μάλιστα απείραχτες τις μειονότητες των μουσουλμάνων, εβραίων και καθολικών, όπως υπογραμμίζουν νομικοί και επαϊοντες, πόσο αχάριστα φέρεται στη Μάνα Εκκλησία που στήριξε το λαό μας και τους μετανάστες όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων και αποφεύχθηκε έτσι κοινωνική έκρηξη και πόσο μακράν της ιστορίας και της ψυχής του λαού μας είναι οι με ισχνή πλειοψηφεία κυβερνώντες και νομοθετούντες.
Επίσης δεν θα αποφέρει κανένα όφελος η παρούσα κυβερνητική προσπάθεια για βαθύτερο δήθεν χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, πρώτον μέν διότι ήδη η πολιτεία νομοθετεί ερήμην της Εκκλησίας, αντίθετα με την παράδοση και το ήθος του θρησκεύοντος λαού και δεύτερον είναι ελάχιστα τα εναπομείναντα στοιχεία επαφής Εκκλησίας και κράτους καθότι είναι απολύτως διακριτοί οι ρόλοι τους … και με το νόμο.
Μάλλον θόρυβος θα γίνει, πιθανόν θα επέλθει ένας διχασμός στο λαό, ένταση και πόλωση, είτε τον ρωτήσουν είτε όχι, θα παραμείνουν άλυτα τα πραγματικά προβλήματα και θα αποδειχθεί κυρίως πάνω στα πράγματα εμφανέστατα η εκκλησιόμαχη διάθεση της Αριστεράς. Θα βαθύνει ενδεχομένως το χάσμα στις ψυχές κάποιων ανθρώπων με τη ζώσα πραγματικότητα της πίστεως και της Εκκλησίας.
Όλα αυτά που επικαλούνται οι πολιτικοί ότι χρήζουν συνταγματικής αναθεώρησης, δεν είναι τόσο τρομακτικά και οδυνηρά προβλήματα – ομιλούμε κυρίως για τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους – που πρέπει άμεσα να λυθούν κι αν δεν λυθούν θα καταρρεύσει η χώρα. Απλούστατα φαίνεται η ανάγκη αυτοεπιβεβαιώσεως των κυβερνώντων που νομίζουν ότι θα επαναφέρουν στο προσκήνιο τα ήδη αποτυχημένα πειράματα της Αριστεράς ανά τον κόσμο και ότι αυτό επείγει κι αν δεν γίνει δεν είναι πραγματικοί μαρξιστές.
Αυτή η προσπάθεια τι θα αποφέρει πάνω στα πράγματα; Θα πάρουν πίσω την ανύπαρκτη περιουσία της Εκκλησίας; Δε θα πληρώνουν τους ιερείς; Δεν θα πηγαίνουν οι άνθρωποι στην Εκκλησία; Δε θάχουμε αργία το Πάσχα; Ή μήπως θα φύγει η επίκληση της Αγίας Τριάδος από το Σύνταγμα, πράγμα το οποίο σεβάστηκαν οι αιώνες και οι γενεές των Ελλήνων; Δηλαδή θα αποφασίσουν κάποιοι ώστε ο ορθόδοξος λαός να μη είναι αυτό που είναι δεκαετίες τώρα και μάλιστα χωρίς να τον ρωτήσουν; Αυτό δεν γίνεται και είναι τελείως αφύσικο για τον Έλληνα.
Ακόμη και οι ομοφυλόφιλοι που πέτυχαν και αναγνωρίστηκε νομικά η άκρως αντιευαγγελική στάση ζωής τους, έγραφαν προσφάτως σε πανώ, είτε το πίστευαν είτε όχι, ότι ο Χριστός «σταυρώθηκε και για μας»! Μπορεί αυτό να μη σημαίνει τίποτε, αλλά, αλήθεια πιστεύει η κυβερνητική συμμαχία ότι θα δεχτεί ο λαός μας, παρά την όποια αμαρτωλότητά του και πλημμελή εκτέλεση των θρησκευτικών του καθηκόντων, να αρνηθεί την πίστη του και τη σχέση του με την Εκκλησία; Ασφαλώς όχι και το αποδεικνύει αυτό μέσα στα χρόνια, κάθε χρόνο, στις μεγάλες γιορτές με μαζική συμμετοχή και το απέδειξε και επί μακαριστού Χριστοδούλου με τη συλλογή υπογραφών υπέρ της προαιρετικής έστω αναγραφής του θρησκεύματος.
Γιατί γίνονται όλα αυτά τότε; Άλλοι λένε από ιδεοληψία, άλλοι από εμπάθεια ενός πυρήνα φανατικών αθέων, άλλοι για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από την επαπειλούμενη οικτρή αποτυχία των σχεδίων οικονομικής ανάκαμψης και ανάπτυξης, άλλοι ομιλούν για σταδιακό προσεταιρισμό των ελληνοποιημένων μεταναστών, άλλοι υποψιάζονται για εξευμενισμό των μειονοτήτων και των ισχυρών λεσχών και συνδέσμων τους, άλλοι θεωρούν ότι εξαργυρώνονται επιταγές υποχρεώσεων για εξακολουθητική νομή της εξουσίας σε βάθος χρόνων κατ΄ εντολήν της διεθνούς των ασεβών προκειμένου να «χαλάσουν» τον θρησκευόμενο και φιλόπατρι λαό μας…
Όπως και νάχει το πράγμα από δημοψήφισμα πρέπει να περάσουν όλα τα μεγάλα θέματα. Κυρίως αυτά που έχουν σχέση με την ελληνορθόδοξη ταυτότητα του λαού μας. Διότι ακούμε περί δημοψηφίσματος για τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας, για τον εκλογικό νόμο, για το θέμα της ενέργειας, κ. α., αλλά δεν ακούμε δημοψήφισμα για τις σχέσεις κράτους και Εκκλησίας. Αυτό ασφαλώς δεν πρέπει να περάσει στα κρυφά, με νομοθετικές ρυθμίσεις, προεδρικά διατάγματα και αδιάβαστα κατεπείγοντα.
Επικαλούμαστε προς τούτο τις δημόσιες διακηρύξεις των πρώτων μετεπαναστατικών Εθνοσυνελεύσεων, τις ομολογιακές διακηρύξεις των Αγωνιστών προγόνων μας του 1821, τα κείμενα του Αγώνα, το αίμα των Ηρώων και των Μαρτύρων, που όλοι και όλα μιλούν «υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»…
Πως θα τολμήσουν τώρα κάποιοι προσωρινοί και περαστικοί κυβερνήτες, χωρίς μάλιστα να ρωτήσουν το λαό μας, στα 200 χρόνια από την Ελληνορθόδοξη Επανάσταση και Παλιγγενεσία αντί να κάνουν το υπεσχημένο Τάμα του Έθνους, αυτοί να διαγράψουν τη συμπόρευση 2000 χρόνων Ελληνισμού και Χριστιανισμού; Γιατί δεν διδάσκονται από τα παθήματα των άλλων που ζήλεψαν οι καϋμένοι τη δόξα του Ηρόστρατου και τελικά κάηκαν οι ίδιοι; Κρίμα!
Πάντως χρήσιμο και διδακτικό είναι όλοι να θυμηθούμε εκείνη την επεισοδιακή παμμέγιστη συγκέντρωση – αγρυπνία στον άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών για την Εκκλησιαστική Περιουσία, όπου είχε ορισθεί ομιλητής ο Μακάριος Επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης. Τότε, κατέληξε το λόγο του, ο άγιος εκείνος άνθρωπος, απευθυνόμενος προς τον τότε υπουργό Παιδείας, μακαρίτη κι αυτόν τώρα, λέγοντάς του: «Πρόσεξε, είναι τριφασικό ρεύμα η Εκκλησία, μη την αγγίζεις… Θα καείς».
Ιούλ 31
«ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ και ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ»
Με αυτή τη γενική Ονομασία ξεκίνησε στην Ελληνορθόδοξη Κατασκήνωση Ελευθεροχωρίου, στην Κατασκήνωση της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας, η Κατασκηνωτική Περίοδος 70 Μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου από 28 Ιουλίου μέχρι 7 Αυγούστου 2016.
Μετά τον καθιερωμένο Αγιασμό έγινε η Ονοματοδοσία με τρόπο καταληπτό και μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού. Οκτώ ομάδες κάθε μια με τον Ομαδάρχη της, με τη Σημαία της και τον Προστάτη Άγιό της, άκουσαν τα ονόματά τους: Ασάλευτοι, Ομολογητές, Αθλοφόροι, Ελπιδοφόροι, Ανδρείοι, Καρποφόροι, Ακοίμητοι και Πυρφόροι. Όλοι οι φετινοί Προστάτες Άγιοι των Ομάδων είναι παρμένοι από την Εκκλησιαστική Ιστορία της Μακεδονίας μας.
Μέσα στα χρονικά όρια της Κατασκήνωσης οι Μαθητές εκτός από τα παιγνίδια, τα αγωνίσματα, τα αθλήματα, τα σωματικά, διανοητικά και πνευματικά, θα έχουν την ευκαιρία να εξετάσουν σε ειδικές ημέρες το θέμα της Αίρεσης του Χιλιασμού μέσα από τα δικά τους κείμενα και των Προφητειών για το μέλλον των γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή μας. Μάλιστα σε σχετική Ημερίδα θα μελετήσουν κατόπιν εμπεριστατωμένων εισηγήσεων την Κατάσταση στο Ελληνικό Σχολείο σήμερα («Σχολείο Σήμερα» : Η Πρωϊνή Προσευχή, Ο εκκλησιασμός, Οι Παρελάσεις, Τα θρησκευτικά, Ελληνική Γλώσσα και Ιστορία και Διαδίκτυο).
Η όλη ζωή στην Κατασκήνωση περιλαμβάνει πέραν της καλής διατροφής και της ψυχαγωγίας, τη κοινωνικοποίηση των παιδιών, την ανάπτυξη της φιλίας, τη σχέση με το Θεό (Προσευχή, Εξομολόγηση, Αγιογραφική Συμμελέτη, Θεία Κοινωνία), την ανάδειξη χαρισμάτων και ταλέντων και τον εφοδιασμό τους με αλήθεια και χάρη για το νέο σχολικό έτος.
Όσον αφορά δε στη Γενική Ονομασία έγινε απόλυτα κατανοητό τι σημαίνει να είμαστε Έλληνες και νάχουμε την τιμή να βρισκόμαστε στην πρωτοπορία του πνεύματος της φιλοσοφίας και της Επιστήμης, αλλά και την ευθύνη για τον ανώτερο θησαυρό της Πίστεως και του Ευαγγελίου που μας εμπιστεύθηκε ο Θεός διά του πνευματικού μας Πατέρα αγίου Αποστόλου Παύλου, να τον κρατήσουμε απαραχάρακτο και να τον διαδώσουμε στα πέρατα του κόσμου.
Ιούλ 30
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ – ΠΑΠΙΣΜΟΣ – ΙΣΛΑΜ
Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη απολογητικής μας είναι να απολογούμαστε εμείς ως ορθόδοξοι για τα σφάλματα και τα εγκλήματα του καθολικισμού.
Εμείς είμαστε ορθόδοξοι και η Ορθοδοξία δεν βαρύνεται με σταυροφορίες, αποικιοκρατίες, κάψιμο μαγισσών, λίστες με απαγορευμένα βιβλία, συγχωροχάρτια κλπ.
Αν στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξαν κατά καιρούς παρεκκλίσεις φορέων, αυτές ήταν προσωπικά και μεμονωμένα σφάλματα ανθρώπων και όχι αλλοιώσεις στο δόγμα και θεσμικές εκτροπές.
Για παράδειγμα μπορούμε να πούμε ότι ένας ορθόδοξος κληρικός ζήλεψε την κοσμική εξουσία και βυθίστηκε μέσα στην πολιτική τύρβη και χρησιμοποίησε μεθόδους και πρακτικές μη χριστιανικές. Αυτό όμως είναι μια ατομική ευθύνη ενός προσώπου. Δεν προέρχεται από το δόγμα και το ήθος της Εκκλησίας μας.
Στον παπισμό όμως το ολοκληρωτικό, κατακτητικό και νομικό πνεύμα βγαίνει μέσα από τα σπλάγχνα του παπικού πρωτείου και αλαθήτου και από τη θεωρία των δύο ξιφών και τον καισαροπαπισμό. Το Βατικανό είναι κράτος, έχει Τράπεζα και διπλωμάτες, έχει συμφέροντα κλπ. Ο πάπας είναι και αρχηγός κράτους. Ασκεί ως θρησκευτική προσωπικότητα και κοινότητα πολιτική.
Ασφαλώς σε καμμιά περίπτωση δεν φταίει το Ευαγγέλιο για τα δικά μας λάθη.
Η βασική διαφορά είναι ότι στην παπική αίρεση έχουμε θεσμοθετημένη αιρετική παραχάραξη του θείου λόγου, βάσει της οποίας οι ολοκληρωτικές πρακτικές γίνονται εφαρμόσιμες.
Είναι όμως επίσης μέγιστο ατόπημα να επικαλούμαστε εμείς οι ορθόδοξοι τα λάθη των αιρετικών για να δικαιολογήσουμε και αμνηστεύσουμε τα εγκλήματα των αλλοθρήσκων.
Περίεργο πράγμα!!! Ποιος μας έβαλε δικηγόρο του Ισλάμ; Κι είναι επιχείρημα αυτό υπέρ τίνος;
Δηλαδή επειδή έκαναν οι αιρετικοί μέσα στην πλάνη τους υπερβολές, δικαιούται σήμερα και εχθές και αύριο το Ισλάμ να σφάζει και εμείς να εθελοτυφλούμε λές και είμαστε ένοχοι οι ορθόδοξοι, τα θύματα δηλαδή, διότι έφταιξαν κάποιοι άλλοι δήθεν χριστιανοί; Αυτό είναι σοφιστεία. Είναι πλάνη του λογικού σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φανούμε ανεκτικοί και ανοιχτόμυαλοι, τη στιγμή που το Ισλάμ είναι μια οργανωμένη θεοκρατική τρομοκρατία που μέσα στα σπλάγχνα της διδασκαλίας του έχει επενδύσει στο φόνο.
Το Ισλάμ είναι ανθρωποκτόνο. Εκτός από το Κοράνιο που αναφέρει 140 φορές για τον ιερό πόλεμο σε βάρος των απίστων (= αλλοπίστων), η μακροχρόνια τακτική και παράδοσή του έχουν πλέον παγιώσει μια δαιμονική απειλή για την ανθρωπότητα και έχουν δημιουργήσει το ήθος της σπάθης. Κανόνας είναι το αίμα. Εξαίρεση μια ενδεχόμενη προσωπική δικαιοσύνη. Σε μας όμως νόμος είναι η Αγάπη και προσωπική αλλοίωση το μίσος.
Μα είναι δυνατόν να λέγονται από ορθόδοξα χείλη δικαιολογίες για τις ισλαμικές πρακτικές τη στιγμή που περάσαμε 400 χρόνια δουλείας, έχουμε 2000 νεομάρτυρες, 11 Πατριάρχες κρεμασμένους, 100 επισκόπους σφαγμένους, 6000 κληρικούς κατακρεουργημένους και νησιωτική και ηπειρωτική Ελλάδα (Μεσολόγγι και Χίος, Μ. Ασία και Πόλη, Κύπρος και Ανατολή …) έχουν κολυμπήσει στο αίμα;
Αφέλεια είναι τέτοιες τοποθετήσεις; Βλακεία; Σκοπιμότητα; Αντί να υπάρξει μια διεθνής καταδίκη της τρομοκρατίας και ισλαμικής βίας, να βρίσκουν σήμερα οι τζιχαντιστές απρόσκλητους και απροσδόκητους συνηγόρους για να συνεχίζουν την κόλαση του αίματος;
Δύο χριστιανοί επίσκοποι από τη Συρία παραμένουν ακόμη αγνοούμενοι, αιχμάλωτοι, ζούν ή πεθαίνουν, δεν ξέρουμε, στα χέρια του ισλαμικού κράτους και τολμούν μερικοί δικοί μας μεγαλόσχημοι από τις πολυθρόνες τους να κολακεύουν εμμέσως τους σφαγείς και να ρίχνουν νερό στο μύλο της ισλαμοποίησης της Ευρώπης.
Ευχόμαστε να μη ξυπνήσουν ένα πρωί και δούν έξω από την πόρτα τους τη σπάθα του Προφήτη. Τότε το μυαλό θα πάει στη θέση του, βεβαίως, αλλά θα είναι πολύ αργά.
Ιούλ 30
Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης: Χριστός και παγκοσμιοποίησις
Το υπερκράτος, η υπεροικονομία, η υπερθρησκεία δεν θα υπηρετούν τον Χριστό και τον άνθρωπο, ως εικόνα του Θεού, αλλά τον αντίχριστο και όσους προσκυνήσουν τον αντίχριστο.
Πολλοί σήμερα μιλούν για παγκοσμιοποίηση. Ενώ κάποιοι ολίγοι την σχεδιάζουν και την προετοιμάζουν. Παγκοσμιοποίηση στην οικονομία, στην δημιουργία ενός υπερκράτους, στην θρησκεία.
Η παγκοσμιοποίησις φαίνεται να είναι και ο στόχος του κινήματος της «Νέας Εποχής» που αποβλέπει στην αντικατάσταση του Χριστού από τον αντίχριστο. Η βασιλεία του αντιχρίστου, κατά τους νεοεποχίτας, θα αρχίσει με την γ΄ χιλιετία μ. Χ. Ο Ι.Χ.Θ.Υ.Σ (Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ) θα αντικατασταθεί με τον Υδροχόο (σύμβολο του αντιχρίστου).
Η παγκοσμιοποίησις δεν θα είναι εφικτή, εάν οι και θρησκείες δεν παραιτηθούν από την αξίωσή τους, ότι έχουν την απόλυτη Αλήθεια, και εάν δεν δεχθούν να προχωρήσουν σε μια υπερθρησκεία, ένα μίγμα θρησκειών.
Έτσι βλέπουμε το πρωτοφανές γεγονός Χριστιανοί, Ιουδαίοι, Μουσουλμάνοι, Βουδισταί, Ειδωλολάτραι, να συμπροσεύχονται για την ειρήνη και να προσχωρούν σε διαθρησκειακούς διαλόγους, στους οποίους υπερτονίζεται ότι (οι μονοθεϊστικές θρησκείες) έχουμε ένα κοινό Θεό.
Σ΄ αυτούς τους διαλόγους οι συμμετέχοντες χριστιανοί, και δυστυχώς και ορθόδοξοι κληρικοί και λαϊκοί, δεν ομολογούν τον Τριαδικό Θεό και τον Ενανθρωπήσαντα Υιό και Λόγο του Θεού.
Με πολύ λύπη διαβάσαμε, ότι τελευταία στην Ρουμανία έλαβε χώρα πανθρησκειακή συγκέντρωση και προσευχή υπέρ της ειρήνης με την συμμετοχή και ορθοδόξων Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων. Δεν συμμετείχαν, ευτυχώς, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και αι Εκκλησίαι Ιεροσολύμων, Ρωσίας, Σερβίας, Γεωργίας, Ελλάδος και Πολωνίας.
Σχεδιάζεται λοιπόν μια παγκοσμιοποίησις όχι μόνο χωρίς Χριστό αλλά και κατά του Χριστού.
Το υπερκράτος, η υπεροικονομία, η υπερθρησκεία δεν θα υπηρετούν τον Χριστό και τον άνθρωπο, ως εικόνα του Θεού, αλλά τον αντίχριστο και όσους προσκυνήσουν τον αντίχριστο.
Σ΄ αυτήν τη παγκοσμιοποίηση οι διάφοροι θεσμοί θα αφαιρούν τις ελευθερίες των ανθρώπων προκειμένου οι άνθρωποι να γίνουν πιόνια στα χέρια των ισχυρών της γης.
Κάτι τέτοιο άρχισε να γίνεται και στην πατρίδα μας, όπου θεσμοί έξωθεν ερχόμενοι επιβάλλονται στον λαό μας. Όλοι θα ελέγχονται με παγκόσμιο φακέλωμα. Ανησυχήσαμε για τη Συνθήκη του Σένγκεν, επειδή την είδαμε σαν πρόδρομο του παγκόσμιου φακελώματος.
Το ότι οι ανησυχίες μας δεν είναι ανυπόστατες αποδεικνύει το γεγονός, ότι βάσει της Συνθήκης αυτής οι Ορθόδοξοι Βαλκάνιοι αδελφοί μας δυσκολεύονται να έλθουν στη πατρίδα μας. Λειτουργεί δηλαδή η συνθήκη και εις βάρος της Ορθοδοξίας.
Ως χριστιανοί αρνούμεθα να δεχθούμε και να συμπράξουμε σε παγκοσμιοποιήσεις τύπου «Νέας Εποχής».
Η αληθινή παγκοσμιοποίησις άρχισε με τη Σάρκωση του Θεού Λόγου, που προσέλαβε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση και ένωσε «τα πριν διεστώτα» και ανέστησε «παγγενή τον Αδάμ». Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αληθινά παγκόσμιος άνθρωπος. Και τούτο διότι «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε» εν Αυτώ(Γαλ. 3,28).
Κάθε χριστιανός που ενώνεται με τον Χριστό και που ο Χριστός ζει εν αυτώ και αυτός εν τω Χριστώ, γίνεται επίσης παγκόσμιος χριστιανός. Αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους αδιακρίτως φύλου, γλώσσης, θρησκείας, εθνικότητος. Γίνεται ένας καθολικός άνθρωπος, μικρόκοσμος και συγχρόνως μακρόκοσμος, γιατί περιέχει μέσα του όχι μόνο όλη την ανθρωπότητα αλλά και όλη την κτίση.
Πώς είναι δυνατόν ένας θεωμένος χριστιανός να μην είναι ένας παγκόσμιος και καθολικός άνθρωπος ;
Τέτοιοι παγκόσμιοι άνθρωποι ήσαν οι άγιοι Απόστολοι, οι παλαιοί και νέοι Μάρτυρες, οι Ασκηταί, οι εν τω κόσμω άνθρωποι της αγάπης και της θυσίας.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι παγκόσμιος, γιατί θυσιάστηκε για όλο τον κόσμο.
Ο αντίχριστος και οι οπαδοί του σφετερίζονται τον τίτλο του παγκοσμίου. Και τούτο γιατί δεν θυσιάζονται για τους ανθρώπους, αλλά θυσιάζουν τους ανθρώπους εν ονόματι κάποιας ιδεολογίας και παγκοσμιοποιήσεως.
Κατά τους χρόνους της ελεύσεως του Κυρίου η Ρώμη είχε επιτύχει κάποια παγκοσμιοποίηση, την «Pax Romana». Όμως αυτή βασιζόταν στην διάκριση ελευθέρων και δούλων, εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων και προϋπέθετε τη λατρεία των ειδώλων και του Ρωμαίου Αυτοκράτορος, στο πρόσωπο του οποίου οι χριστιανοί έβλεπαν τον πρόδρομο του αντιχρίστου.
Μεταξύ εκείνης και της σημερινής παγκοσμιοποιήσεως υπάρχουν πολλά τα κοινά.
Όπως ψάλλει ο Εκκλησία μας κατά τον Εσπερινό των Χριστουγέννων :
«Αὐγούστου μοναρχήσαντος ἐπὶ τῆς γῆς, ἡ πολυαρχία τῶν ἀνθρώπων ἐπαύσατο, καὶ σοῦ ἐνανθρωπήσαντος ἐκ τῆς Ἁγνῆς, ἡ πολυθεΐα τῶν εἰδώλων κατήργηται. Ὑπὸ μίαν βασιλείαν ἐγκόσμιον, αἱ πόλεις γεγένηνται· καὶ εἰς μίαν Δεσποτείαν Θεότητος, τὰ Ἔθνη ἐπίστευσαν. Ἀπεγράφησαν οἱ λαοί, τῷ δόγματι τοῦ Καίσαρος, ἐπεγράφημεν οἱ πιστοί, ὀνόματι Θεότητος, σοῦ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ ἡμῶν. Μέγα σου τὸ ἔλεος, δόξα σοι».
Κάθε χωρίς Χριστόν μοναρχία και παγκοσμιοποίησις ημπορεί να καταργεί την πολυαρχία των ανθρώπων. Αλλά την πολυθεΐα των ειδώλων, της λογής – λογής ειδωλοποιήσεις ψευδών θεών και ιδεολογιών, μόνον ο ενανθρωπήσας εκ της Αγνής Χριστός καταργεί.
Απεγράφησαν τότε οι λαοί «τω δόγματι του Καίσαρος» και απογράφονται σήμερα στις διάφορες κρατικές και υπερκρατικές εξουσίες.
Όμως οι χριστιανοί δεν αρκούνται σ΄ αυτήν την απογραφή. Γιατί είναι ανθρωποκεντρική που κάποτε γίνεται και δαιμονική.
Ζητούν να απογραφούν και επιγραφούν στο όνομα του Θεανθρώπου Χριστού. Ζητούμε παγκοσμιοποίηση θεανθρώπινη, παγκοσμιοποίηση στο Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.
Εκεί είναι η ελπίδα μας και γι΄ αυτήν ο αγώνας μας.
Ως χριστιανοί δεν προσκυνούμε υπερανθρώπους, ιδεολογίες, είδωλα, ψευδοσωτήρες.
Προσκυνούμε μόνον τον εν Βηθλεέμ τεχθέντα Κύριον Ιησούν Χριστόν. Τον ταπεινόν Ιησούν. Αυτόν που μας ελύτρωσε με τον Σταυρόν και την Ανάστασή Του. Και τον ικετεύουμε να δώσει πλουσία την Χάρι Του στο λαό Του, και σε μας να μη παρασυρθούμε από τους ψευδοπροφήτες, αλλά να μείνουμε πιστοί στο όνομά Του άχρι θανάτου.
Ιούλ 28
ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤ. ΕΣΤΙΑΣ ΣΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΧΩΡΙ (ΤΕΤΑΡΤΗ : 27/7/2016)
Έλαβε χώρα κι εφέτος την Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016, στη Ελληνορθόδοξη Κατασκήνωση της Χριστιανικής Εστίας στο Ελευθεροχώρι, στο Καλλίδρομο, το Πανηγύρι του Παρεκκλησίου της Κατασκήνωσης, το οποίο τιμάται επ΄ ονόματι του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου και του Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ιαματικού Παντελεήμονος, του θαυματουργού Ιατρού.
Μέσα στην ελατόφυτη Κατασκήνωση σε υψόμετρο 1000 μέτρα δεσπόζει ο Ναϊσκος του Αγίου Παντελεήμονος. Κάθε χρόνο την περίοδο αυτή κατασκηνώνει στον προσεγμένο και περιποιημένο αυτό χώρο το Ορφανοτροφείο Θηλέων Λαμίας και ως εκ τούτου το Πανηγυράκι προσλαμβάνει επιπλέον ένα ιδιαίτερο εκκλησιαστικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό χαρακτήρα.
Όπως και τις προηγούμενες φορές, έτσι κι εφέτος, ανέβηκαν ευσεβείς χριστιανοί από τη Λαμία, συμπαραστάτες και συνεργάτες του ιεραποστολικού έργου, παλαιοί κατασκηνωτές και κατασκηνώτριες, οι κάτοικοι του φιλόξενου και αλληλέγγυου χωρίου, οι Νοσοκόμες Αδελφές των Νοσοκομείων της Αθήνας, της Ιεραποστολικής Ενώσεως «ΤΑΒΙΘΑ», Καθηγήτριες και Δασκάλες, λαϊκά μέλη της Σεβασμίας Αδελφότητος του Σωτήρος Χριστού και οικογένειες σύν γυναιξί και τέκνοις.
Μετά τη θεία Λειτουργία, την Αρτοκλασία και το κήρυγμα παρετέθη σε όλους πλούσια δεξίωση, από τον Σύλλογο του Ευαγγελιστού Λουκά Λαμίας, με την ευθύνη και εποπτεία της Διευθύνσεως του Ιδρύματος, στην οποία δεξίωση εξετέθησαν αναλυτικά σύγχρονα θαύματα του Αγίου Παντελεήμονος και τα παιδιά του Ιδρύματος τραγούδησαν μελωδικότατα ορθόδοξα χριστιανικά τραγούδια.
Το ευλογημένο αυτό πρωϊνό έληξε με ομόφωνη ψαλμωδία προς την Κυρία Θεοτόκο, ανταλλαγή ευχών και εγκάρδιους αποχαιρετισμούς.
Ιούλ 26
Η ΚΥΠΡΟΣ ΜΑΣ «ΚΕΙΤΑΙ» ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΩΝ ΚΑΡΔΙΩΝ ΜΑΣ
Μια μικρή και σεμνή τελετή έλαβε χώρα κοντά στην ΠΕΛ την Κυριακή 24/7/2016. Αφορούσε στην εισβολή των Τούρκων, στον Αττίλα 1, στο ελληνικότατο νησί μας. Έγινε Επιμνημόσυνη Δέηση για τους πεσόντες Μαχητές της ΕΛΔΥΚ, ομιλίες και κατάθεση Στεφανιών. Η αλήθεια είναι ότι έγινε ό,τι πιο λιτό και ταπεινό για τους τιμημένους νεκρούς και τους ζώντες, ελάχιστους, από τότε, δηλαδή 42 χρόνια πριν. Έγινε ο όλος εορτασμός χωρίς τυμπανοκρουσίες και φανταχτερές παρουσίες. Πονάει δυστυχώς η αλήθεια για την Κύπρο. Ο Φάκελός της δεν έχει ανοιχθεί ακόμη. Η προδοσία δεν αντέχεται να ακουσθεί πλήρως και τελείως. Καϋμένη Κύπρος!!! Ακρίτα του Νότου. 800 χρόνια αδούλωτη σκλάβα.
Το Μνημείο εκεί κοντά στην ΠΕΛ έγινε με ιδιωτική πρωτοβουλία και χορηγίες ευαρίθμων πατριωτών. Αξίζει όμως. «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά». Σα λαός είμαστε βαθιά βουτηγμένοι στην επιπολαιότητα και στην «αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι». Είμαστε «μουρλοί, αλλά έχουμε γνωστικό Θεό» (Θ. Κολοκοτρώνης). Κάποια στιγμή ξυπνάμε σαν ηφαίστειο και τότε όπως ελέχθη για τον Μαραθώνα, τις Θερμοπύλες, το Κιλκίς, το Λαχανά, η υπεράσπιση και η πολεμική μας αρετή ξεπερνά και αυτή την τρέλα ακόμη.
Τώρα είμαστε πάλι σε λήθαργο. Δεν πέφτει φύλλο. Δεν κινείται τίποτε. Αλλάζουν τα πάντα και αλλοιώνονται αρχές, αξίες, παραδόσεις σε στιγμή χρόνου και δυστυχώς οι περισσότεροι αρκούμαστε σε διαπιστώσεις. Οι ασεβείς «κύκλω περιπατούσι» και δε διστάζουν να προσβάλλουν τη μνήμη των νεκρών και να συνιστούν σύνεση δήθεν και υπομονή.
Η λύση είναι μία ακόμη από την Π. Διαθήκη: «εξεγείρατε τους μαχητάς και ο πραϋς έστω μαχητής». Η Κύπρος μας περιμένει. Η Κύπρος είναι Ελλάδα. Είμαστε εμείς. Έχει υπογράψει με το αίμα της και την καρδιά της αναπόσπαστη στον αιώνα ένωση με τη Μάνα Ελλάδα. Σε λίγο πολλές ανακατατάξεις θα γίνουν στην περιοχή μας. Ασφαλώς δεν πρέπει να ξεχάσουμε και διαγράψουμε του αιώνιους πόθους της Ελληνικής ψυχής και τις προφητείες της ιστορίας. Η δικαιοσύνη στα έθνη πρέπει να λάμψει και στην περίπτωση της Κύπρου, για να καταισχυνθούν οι δειλοί και να αναπαυθούν αιώνια οι ψυχές των ηρώων. ΓΕΝΟΙΤΟ !!!
Ιούλ 21
Πάνω από μισό αιώνα στην Ιερωσύνη. Δεκαετίες μέσα στο Φως της θείας Λατρείας και στη Χαρά της θείας Λειτουργίας. Ιεροκήρυκας, Εξομολόγος, Πνευματικός, Προϊστάμενος της Αδελφότητος Θεολόγων του Σωτήρος Χριστού. Πνευματικός πατήρ πνευματικών πατέρων και ποιμήν πνευματικών ποιμένων, λαϊκών, μοναχών, ιερέων, Επισκόπων, οικογενειών. Φωτεινός και διάφανος άνθρωπος. Σοβαρός, γλυκύς, «όλος ιερωμένος Θεώ». Ουράνιος άνθρωπος και επίγειος άγγελος.