Ὁ Παλαμᾶς Δομοκοῦ εἶναι ἕνα χωριό στό μέσον τῆς διαδρομῆς Λαμίας – Δομοκοῦ, στό 16ο χιλιόμετρο. Ποιός ξέρει ὅμως τί ἔγινε στόν Παλαμᾶ; Κι ὅμως ἡ Ἐπανάσταση αυτοῦ τοῦ χωριοῦ καθιερώθηκε δημόσια μέ Π.Δ. 271/1998 (ΦΕΚ Α΄199) ὡς τοπική Ἐορτή στήν Ἐπαρχία Δομοκοῦ Ν. Φθιώτιδος, γιορτάζεται πανηγυρικά κάθε χρόνο στίς 7 Μαρτίου καί ἀπηχεῖ τό ἑλληνορθόδοξο ἡρωϊκό φρόνημα ὅλης τῆς Ἐπαναστατημένης Ἑλλάδας.
Ἡ ἐπαναστατική προκήρυξιςτῆς 7ης Μαρτίου 1878 εἰς τόν Παλαμᾶ Δομοκοῦ
Πρός τάς Εὐρωπαϊκάς Κυβερνήσεις
«Αἱ πολυειδεῖς κακώσεις καί αἱ ἀνυπόφοροι βιοπραγίαι τοῦ Γκέκα καί τοῦ Ζεμπέϊκου, ἐπέφεραν εἰς τήν Θεσσαλίαν Ἐπανάστασιν, ἐνῶ δέ ἡ Τουρκική ἐξουσία ὠφείλει νά σιγήση, ζητεῖ παρ’ ἡμῶν ἀναφοράς εὐχαριστήριους, ὅπως ἀπατήση τήν κοινήν γνώμην τῆς Εὐρώπης, περί τῆς καλῆς διοικήσεως τῆς Θεσσαλίας. Εἰς ἀπάντησιν τῆς αἰτήσεως ταύτης οἱ πρόκριτοι τῶν περιχώρων Δομοκοῦ ποθοῦντες τήν τακτοποίησιν καί ἐξακολούθησιν τῆς ἐπαναστάσεως, συνῆλθαν ἐν τῷ χωρίῳ Παλαμᾶ καί ἐξέλεξαν τούς ὑποφαινομένους ὡς προσωρινήν Διοίκησιν τοῦ τόπου. Ἐν μέσῳ κατανυκτικῆς τελετῆς, ὑψώσαντες ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ τήν Ἱερά Σημαίαν, ὡρκίσθημεν ὁμοθύμως, ὅπως ἀγωνιζόμενοι μέχρις ἐσχάτων, ἀποκτήσωμεν τήν Ἐλευθερίαν καί θυσιασθῶμεν ἅπαντες ὑπέρ αὐτῆς. Ἀφοῦ οὐδέν ἄλλο ὑπολείπεται ἡμῖν ἤ ἡ τελεία ἐξόντωσις ὑπό τόν ἀβάστακτον ζυγόν τοῦ τυράννου, θά προτιμήσωμεν τόν ἐν ὅπλοις ἔντιμον θάνατον, προμαχοῦντες ὑπέρ τῆς Ἑνώσεως τῆς Θεσσαλίας μετά τῆς γλυκυτάτης μητρός Ἑλλάδος. Τήν περιουσίαν τῶν Ὀθωμανῶν κατοίκων καί περιχώρων Δομοκοῦ, θέλομεν σεβασθῆ καί διατηρήσει ἀπρόσβλητον. Ἐλπίζοντες ὅτι τό δίκαιον θέλει θριαμβεύσει καί ἡ Εὐρώπη θέλει ὑποστηρίξει ἡμᾶς θαρροῦντες ἀναλαμβάνομεν τόν ὑπέρ Πατρίδος Ἱερόν ἀγῶνα».
Ἐν Παλαμᾷ 7 Μαρτίου 1878
Ἡ προσωρινή Διοίκησις τῆς Ἐπαρχίας Δομοκοῦ
Δημήτριος Κόκκινος, Α. Καραμπότσης, Χρῆστος Κυρίτσης, Φύλος Χριστοδούλου, Δ. Ζαχάρης, Ἀνδρέας Νικολάου καί Ἐλευθέριος Ἀθανασίου
